In mijn vorig bericht schreef ik over het groen in en om de binnenstad van het eeuwenoude Fougères. Hier houden ze van planten. Van uitbundige rozen in de openbare parken, van grote partijen varens in de plantsoenen en van wilde planten op de oude muren. Ik vond het heerlijk om er rond te kuieren.
Ook buiten de stadsring van Fougères kan je je hart ophalen als je van planten houdt. In dit blogbericht neem ik je mee naar een park, een moeras en een bos. Allemaal gelegen op een steenworp van de stad.
De Bretonse vestingstad Fougères ligt op de grens met Normandië. Op een 40-tal km van Le Mont-Saint-Michel, de grote toeristische trekpleister aan de kust.
Op het grondgebied van Fougères kan je verrassend veel natuur ontdekken, al moet je er soms wel even naar zoeken. De bewegwijzering naar de gebieden kan beter. En ja, die smalle wegjes waar je doorgestuurd wordt, die brengen je écht wel waar je zijn wilt. Al valt dat moeilijk te geloven omdat er soms geen einde aan lijkt te komen.
La Tourbière de Landemarais
Als je in Bretagne een bordje spot met ‘marais’, weet dan dat de kans groot is dat er een uniek stukje natuur op je wacht. Vooral aan de kust vind je veel moerasgebieden die publiekelijk toegankelijk zijn. Je wandelt er over knuppelpaden en brugjes, tussen poelen en rivieren.
Mijn favorieten: Le Marais de Mousterlin en Le Marais de Quellen.
Ook Fougères heeft zijn marais. La Tourbière de Landemarais is een beschermd veenmoeras van 26 ha in het noordelijk gelegen Parigné. Dit bijzonder vochtige gebied wordt gevoed door regenwater. Het is van nationaal belang dankzij zijn grote ecologische waarde.
Wij waren er op 1 juni 2019. Het natuurgebied was net geopend voor een nieuw seizoen (dat loopt tot midden oktober). Wij waren de eerste bezoekers die door de poort liepen, althans dat geloofden we graag. ?
We maakten een korte wandeling rond het ven. Het was er rustig. In een prachtige, houten kijkhut tuurden we naar eenden en een waterhoentje. Verder was er geen vogel te bespeuren op het water.
Dikke pollen stug gras flankeerden het 700m lange plankenpad over het ven. We zagen bloemen van dopheide en brem.
Vlakbij is er een bos waarin je ook kan wandelen.
Le Parc Botanique de Haute Bretagne
Op een kwartier rijden van het veenmoeras, in Châtellier, ligt een groot 19-eeuws park met mooi aangelegde thematuinen. Dit Parc Botanique de Haute Bretagne, ook bekend als Parc Floral de Haute Bretagne, stond al meer dan vijf jaar op mijn lijst van te bezoeken tuinen.
Begin juni is de mooiste tijd van het jaar voor een bezoek aan een park met rozen. Ze staan dan volop in bloei en je verdrinkt gewoon in hun heerlijke geuren.
In dit groot botanisch park kan ik een hele dag rondstruinen. Door klassieke tuinen met veel symmetrie en snoeivormen, tussen hoge bomen en bloeiende heesters en in mooie plantencollecties.
In de late voormiddag van 1 juni streken we neer in het park. Het was er rustig. Weinig bezoekers. Hier en daar vingen we gesprekken op. Verder hoorden we alleen de wind en het gezang van de vele vogels.
We deinden mee op een hangbruggetje en zochten de uitweg in het camellia-labyrint van Knossos.
We dwaalden door een heus bamboebos tussen metershoge stengels (stammen) in verschillende kleuren gaande van ros tot zwart.
Ik viel weer voor de charme van de Styrax japonica met zijn prachtige, klokvormige bloempjes. Ik wil er ook eentje in onze tuin.
Hij is niet alleen mooi maar ook een echte bijenplant.
Kort na de middag kwam de hitte. We vonden af en toe verkoeling onder bomen en aan het water.
Op het terras van het Château de la Foltière dronken we kruidenthee uit sierlijke kopjes.
In hetzelfde gebouw vind je ook gastenkamers, voor als je graag een nacht of meer in het park doorbrengt.
Les Rochers de Saut-Roland
Ten Zuiden van Fougères, in Dompierre,ligt het bos dat bekend staat om zijn Rochers de Saut-Roland.
Deze beruchte rotspartij is voor eeuwig verbonden aan de legende van de dappere ridder Roland. Nadat hij tegen de Saracenen gevochten had, reed hij met zijn paard over zijn landgoed. Hij sprong van rots naar rots maar bij de derde sprong liep het mis. Ridder Roland en zijn paard stortten in het ravijn. Tragisch!
Je vindt hier hoge rotsen omringd door een mooi loofbos met veel wandelpaden. De GR34 passeert hier ook.
Het is een heuvelachtig gebied. Hier en daar vind je trappen die je klim vergemakkelijken.
Het was wat zoeken naar deze site. De coördinaten vind je hier. Neem op de parking het pad dat het bos inloopt.
In mijn vorig bericht vind je een foto van de muurnavel die we aan de rand van dit bos aantroffen.
Wij raakten niet wijs uit het infobord en staken de nationale weg over. Aan de overkant wandelden we langs akkers en weilanden. We hadden werkelijk geen idee waar de weg naartoe leidde.
Aan de poort van een grote boerderij stonden enkele Bretoenen te keuvelen. Dankzij hun hulp liepen we niet nog meer verloren. Ze vertoonden opvallend veel interesse in die twee lichtjes verhitte Belgen die op hun erf gestrand waren. Zo ver van huis!
En ter plekke kwamen ook hun reisverhalen boven. 🙂
La Ballue
Buiten Fougères, op 30 km van de stad, vind je Le Château de la Ballue et ses Jardins. Wij bezochten deze ietwat aparte beeldentuin in 2013. Ik schreef er toen een kort stukje over.
Het loont de moeite om hier enkele uren rond te dwalen. En je kunt er ook logeren!
Het nabijgelegen stadje, Bazouges-la-Pérouse, is ook een bezoek waard.
Het bos en het veenmoeras zijn gratis toegankelijk. Voor de twee parken moet je een ticketje kopen. Je krijgt daar wel heel veel voor in ruil.
Zoek je een logeeradres in de buurt van Fougères? In Mijn 5 favoriete logeeradressen in Bretagne vind je misschien wel wat je zoekt.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.