In Brusselse groentjes en meer: deel II staat er helemaal onderaan een detailfoto van een venkelplant. Nina had dat goed gezien! 🙂
De foto toont het fijnvertakte blad van de knolvenkel. Deze venkel, die men teelt voor zijn eetbare knol, wordt als groente beschouwd.
Op 2 december, in Brusselse groentjes en meer, gaf ik al de aanzet tot dit bericht.
Welk verband bestaat er tussen een wekelijks groentepakket en de verrijking van het leven van Stef en mezelf? Ik verklaar mij nader…
Een mijlpaal in m’n leven… een kleintje weliswaar, maar toch! Vandaag heb ik voor het eerst spruitjes geplukt. Voor iemand die als kind werkelijk gruwde van spruiten, is dit heel wat. Dat ik geen spruiten lustte, lag niet aan de kookkunsten van onze moeder. Wat ze ook probeerde, spruiten bleven gedurende mijn hele kindertijd groenten die er wel leuk uitzagen, maar die ik absoluut niet op mijn bord wilde aantreffen. Omdat spruiten heel veel gezonde voedingsstoffen bevatten, lag er tijdens de wintermaanden toch wel regelmatig een handvol van, op dat bord van mij. Er was geen ontkomen aan.
Nu was ik als kind wel een moeilijke eter en bestond er een hele lijst van groenten die ik niet lustte, waaronder ook witloof en broccoli. En spruiten, die stonden helemaal bovenaan in die lijst.