In Brusselse groentjes en meer: deel II staat er helemaal onderaan een detailfoto van een venkelplant. Nina had dat goed gezien! 🙂
De foto toont het fijnvertakte blad van de knolvenkel. Deze venkel, die men teelt voor zijn eetbare knol, wordt als groente beschouwd.
Ik verbaas me heel vaak over het leven in onze tuin.
Toen ik gisterenavond onze oprit opreed, zag ik in het schijnsel van de autolichten een grote egel voorbij waggelen. Even later had hij een schuilplek gevonden onder de haagbeuk. Vandaag kwam ik tijdens het opruimen van een bloembed uit op een segrijnslakje en iets later, in een groentebed, op een kleine, mooie rups.
In de groentebedden zijn enkele maanden geleden hier en daar zaailingen van venkel opgedoken. Die zijn uitgegroeid tot stevige planten van meer dan 1,5 m hoog, en ze dragen grote schermen vol gele bloemen. Deze rups zat op een venkeltakje. Zijn kleuren zijn opvallend maar door zijn kleine formaat had ik hem bijna over het hoofd gezien.
Ik kon geen naam plakken op de rups dus heb ik Vlindernet.nl geraadpleegd.
Het is de rups van de koninginnenpage. Jaren geleden heb ik hier eens een koninginnenpage zien rondfladderen. Ik vind het een prachtige vlinder en word helemaal vrolijk van de gedachte dat de venkel (waar hij graag zijn eitjes op afzet) hem naar onze tuin gelokt heeft.
De rups op de foto hieronder is een jonger exemplaar. Heel typisch voor jonge rupsen is de witte vlek op hun rug.
Ik hoop dat deze rupsen de kans krijgen om zich te ontwikkelen tot vlinders. En dat ík er dan een glimp van mag opvangen.
