Brusselse groentjes en meer: deel II

Op 2 december, in Brusselse groentjes en meer, gaf ik al de aanzet tot dit bericht.
Welk verband bestaat er tussen een wekelijks groentepakket en de verrijking van het leven van Stef en mezelf? Ik verklaar mij nader…

KOOLRABI

Het begon allemaal op de dag dat ik voor de allereerste keer een groentepakket mocht gaan afhalen op het veld. Ik weet niet meer exact uit welke groenten dat pakket samengesteld was, maar wat ik wel nog weet is dat er rode koolrabi in stak. Groene koolrabi, waarvan je een jong exemplaar ziet op de foto hieronder, die groente kende ik wel, maar de rode variant was voor mij een ontdekking.

Terug thuis… Ik had nog nooit een gerecht met koolrabi klaargemaakt. Tijd voor wat experimentjes in de keuken: geraspte rauwe koolrabi, gebakken koolrabifrietjes, gestoofde koolrabiplakken, …. De koolrabi-oogst was rijkelijk, waardoor ik mij enkele weken na elkaar kon uitleven met deze groente.

OVERSCHAKELEN NAAR ZELFPLUK

Na een tijdje bleek dat de pakketten bijna wekelijks te groot uitvielen voor ons gezin van 2. We eten graag groenten, maar eerder bescheiden porties. We schakelden over op zelfpluk. Waar oogsten in onze moestuin telkens weer een klein festijn is, is zelfpluk op het veld één groot feest. Als je ervan houdt natuurlijk! Je moet er de koude bijnemen, de wind, de regen en de modder.
Ik vind het gewoon zalig om buiten te zijn, om te oogsten wat we nodig hebben en daarna met een kratje groenten in de koffer van mijn auto terug naar huis te keren. Neem ik knolselder mee, dan heb ik als plus een heerlijk aroma dat tijdens de terugrit aan mijn handen kleeft én me ook tegemoet komt als ik het kofferdeksel open.

CONCLUSIE

Dít was het waarvoor ik ons had ingeschreven: verse groenten kopen, recht van het veld;
groenten ontdekken die voor mij nieuw zijn en er lekkere seizoensgebonden gerechten mee bereiden.
Er zijn groenten die ik het jaarrond kan eten: sla, broccoli en courgette, bijvoorbeeld. Sinds 5 maanden kook ik bewuster, met het aanbod van het moment. Ik geef het toe, er zijn van die momenten dat ik wel eens ‘zondig’, en dat moet kunnen, want ik kan daar ook heel hard van genieten. Dan wil ik wat kleur toevoegen aan een wokschotel en verdwijnt er een gele paprika in mijn winkelkar. Vorige week was het vollegrondswitloof, voor in een lekker pastagerecht.
Kort samengevat: groenten spelen nu een heel prominente rol in ons avondeten (dat was ooit wel anders) en we voelen ons daar goed bij.

Ook de foto’s in dit bericht heb ik gemaakt bij CSA-Hoeve Het Blokhuis, op een mooie novemberochtend. Op de bovenste foto zie je jonge plantjes van Romeinse kool. De derde foto toont het blad van de raapsteel (lekker in een salade of met pasta).

Er is één groente die in deze (foto)reeks zeker niet mag ontbreken omdat ik telkens weer val voor zijn intense geur en smaak, en bovendien is hij fotogeniek. Binnenkort meer hierover. Met deze laatste foto licht ik alvast een tipje van de sluier op.
Reageer hieronder als jij weet wat dit is.