en ook een beetje in Kiewit. 🙂
Of was het nu toch Kiewit?
Nooit eerder was een groep bij de start van een Verrassende Blogwandeling zo klein en nooit eerder werden we zo vaak verrast onderweg. De verrassingen bleven maar komen. En dat vonden we heerlijk. 🙂
Het was (weeral) een topwandeling. Goed gezelschap, ideaal wandelweer, de lente in de lucht en frisgroen rondom ons. Genieten op zondagochtend.
De vraag van deze wandeling: ‘Wat heeft jou verrast vandaag?’
Na de wandeling, tijdens de lunch op het terras van Koe-Vert (in de zon!), vloeiden de woorden van mijn medewandelaars vlot op het papier van mijn blauwe schriftje.
2 dingen die me absoluut verrast hebben:
Els
1. Schapen die ons tegemoet wandelden. Ze waren nieuwsgierig en aanhankelijk en lieten zich strelen.
2. De venijnige zwaan bij ‘Fietsen door het Water’. Hij hield de wacht bij het water en elke wandelaar die dicht bij de waterrand wandelde, heeft het geweten. A swan with an attitude.
De afwezigen hadden ongelijk.
Els, die zo enthousiast was dat het aanstekelijk werd, kan nu (eindelijk) ‘Fietsen door het Water’ van haar bucket list schrappen. Ook al was ze te voet. Wandelen door het water is zeker zo plezant.
Suzy en Viviane, de andere enthousiaste dames, toverden een hele waslijst met verrassingen tevoorschijn.
Schapen, bamboe in Bokrijk, fluitende vogeltjes, aangename rust in harmonie met de natuur, zwanen, eendjes, zacht briesje, piepende zonnestraaltjes, aangenaam gezelschap, paard en wei, lekker soepje op de bank in zonnetje. Afwezigen ongelijk!
Suzy en Viviane
Koen had elk stukje van onze route al verkend tijdens eerdere wandelingen. Zijn tekst, met een vleugje humor.
Een natuurwandeling doorspekt met talloze sanitaire installaties.
Ondanks de voorspellingen ontzettend droge regen.
Koen
Ook Geert kende de plekken waar we langs en door wandelden goed. En toch werd ook hij verrast.
De verrassing van de dag …
Geert
… het was helemaal niet zo koud en winters als ze aangekondigd hadden … of was het de groep die voor een plaatselijk micro-klimaat zorgde??
… zelfs na zovele decennia blijft het arboretum er jeugdig fris en groen uitzien
… Houffalize is een deelgemeente van Kiewit blijkbaar!
… en een zwarte doos bevat écht geheimen …
… dat ook Kiewit ooit den oorlog heeft gezien en dat dit verrassend realistisch was verbeeld met een beetje ‘blik’ …
… dat zwanen niet te vertrouwen zijn!
De beeldverteller onder ons legde ons uitje breedvoerig vast met zijn fototoestel en wrong zich daarbij in allerlei bochten. Ook bij hem op één: die schapen. 🙂
De schapen die kwamen poseren voor mijn camera,
Het geluid van de galopperende schapen,
Het groene lijnenspel van de bamboe,
Mijmerend uitkijken over het wateroppervlak bij ‘Fietsen door het Water’.
Hans
Dat pad door de bamboe in het Arboretum was nieuw voor mij. Hoe heerlijk om daar in dat donkere bos van stevige, donkergroene stengels te staan en boven je de bladeren te horen ruisen in de wind.
We hebben hier een minuutje stilte ingelast om naar dat ruisen te luisteren. Stilte tijdens een Verrassende Blogwandeling. Weer een primeur. 🙂
Bedankt voor de tip, Frederik.
Hoe kleurrijk is het Arboretum in deze tijd van het jaar. Azalea’s en rododendrons in fluokleurtjes en in warme tinten, donkerblauwe camassia, gele magnoliabloemen en vele, vele anderen.
Kleuren rijkelijk uitgeveegd op een palet van groen.
Voor deze wandeling schreven weinig wandelaars in. Speelde de locatie een rol? Of het voorspelde slechte weer? Wordt dit gebied als te druk, te toeristisch ervaren? Wie zal het zeggen.
Ik vermoed dat we het aan diezelfde weersvoorspellingen te danken hadden dat het rustig was op ons traject. Af en toe een fietser, hier en daar andere wandelaars. Maar geen overrompeling, geen lawaai.
We planden om de wandeling af te sluiten met een picknick op het gras in Kiewit, tot de weersomstandigheden daar een stokje voor staken. Dan maar een lunch in Koe-Vert, op het terras. Geert nam afschreid. Hij had andere plannen.
Met ons zeven rond de tafel waar we iets later de lekkerste gerechten voorgeschoteld kregen: spelt/boekweitpannenkoek met appel en Loonse stroop (Die geur! Mmm), maaltijdsoep met dikke sneden brood (Dat aroma … Heerlijk!), spaghetti met een lekker groentesausje (Lekker!). Voeg daarbij nog aangenaam gezelschap en af en toe de zon. Meer moest dat echt niet zijn.
Zelfs toen we na afloop terug naar de parking liepen werden we aangenaam verrast.
Ter hoogte van het Bezoekerscentrum werden we aangesproken door een man die uit een bestelwagen een grote, rieten mand haalde en hem naar ons uitstak. Een mand vol kleine ontbijtkoeken. Op mijn vraag waarom, antwoordde de man: “Uit vriendelijkheid.” Dat antwoord had ik niet verwacht. Het raakte me.
Ze waren trouwens heel lekker, die kleine croissants. Stevig en met een flinke botersmaak. Zo heb ik ze graag.
Wij wandelden van de parking in Domein Kiewit, Putvennestraat 108, 3500 Hasselt, naar Domein Bokrijk en terug. Alles bij elkaar zo’n 9 km. Je kan de geijkte route volgen of afwijken, zoals wij elke keer weer doen. Volg een pad en je gevoel en je komt altijd goed terecht.
Of kom een keertje meewandelen. Meer details vind je op de pagina van de Verrassende Blogwandelingen.
Praktische info
Iets eten en drinken:
Aan de kinderboerderij in Kiewit: taverne Koe-Vert waar ze horeca en toerisme koppelen aan duurzame tewerkstelling en lokale producten.
In Bokrijk aan het kasteel: Bistro Koetshuis waar het aangenaam verpozen is op het mooie terras.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.