Jarenlang droomde ik ervan om te gaan wandelen in la Petite Suisse in Luxemburg. Af en toe sprak ik dat verlangen uit maar nooit vond ik iemand die stond te springen om mee te gaan, en alleen vond ik er maar niks aan.
Op 14 april werd die droom plots werkelijkheid. Want Stef en ik werden uitgenodigd om in de paasvakantie met Nina, Nena en Frederik mee te gaan naar Saarland (dat mooie Saarland) en voor we het goed en wel beseften stond die gedroomde wandeling op het programma van dag één. #happyme
Tussenstop in Mullerthal
Vorig jaar, tijdens ons weekendje Saarland, bezochten we op de terugweg de Duivelskloof in Irrel (Duitsland). Dit jaar passeerden we daar weer want het dorp Mullerthal (ons vertrekpunt) ligt dichtbij, aan de andere kant van de (Duits-Luxemburgse) grens. Je kan een bezoek aan die twee regio’s dus eenvoudig combineren, zij het niet op één dag.
Mullerthal behoort tot de gemeente Waldbillig en ligt in de gelijknamige regio Mullerthal oftwel Luxemburgs Klein Zwitserland.
Is iedereen nog mee?
Eén heel waardevolle tip als je in Mullterthal (de regio) gaat wandelen: trek er voldoende tijd voor uit. Minstens een hele dag en liefst nog meerdere dagen want er valt hier zoveel te bewandelen en te ontdekken.
Wij arriveerden op het middaguur en onze tijd was beperkt want we werden ’s avonds verwacht voor het diner in Wadern, iets waar we reikhalzend naar uitkeken. Daarover meer in een volgend bericht.
Eerste stop die middag: de plaatselijke brasserie. Volzet! Dan maar naar de bistro van hondenhotel MuppenTrup. Een auberge, mooi gelegen, met een kleine doch bijzondere eetruimte. Hun specialiteit: hotdog 🙂 , ook de vegetarische variant. Wat ze ons serveerden was ietwat apart, (te) grote porties ook, maar het gaf ons de energie om een lange wandeling aan te vatten.
De wandelroutes
De route, daar was een beetje discussie over bij vertrek want er is een groot aanbod aan wandelroutes vanuit het dorp Mullerthal en zonder wandelkaart bij de hand is niet alles even duidelijk bij aanvang.
Zo heb je De Mullerthal Trail, een route van 112 km, opgedeeld in 3 lussen. Je kan deze trail in verschillende etappes wandelen. Maar je kan ook één van de wandelroutes kiezen, die over een stuk van de Trail gaan.
Wij kozen voor de route van Mullterthal naar het naburige Consdorf. En net omdat we geen kaart bij hadden, verloren we zowel de tijd als de route uit het oog en moesten we in de late namiddag onvoorzien terugkeren langs een alternatieve weg. Het was dat of de bus nemen. Een wandelgps is toch wel een handige tool op zulke momenten.
Het moet gezegd, eens onderweg slaat de Deutsche gründlichkeit toe want overal staan palen met wegwijzers. Wij volgden de stickers met de blauwe pijlen op de (Mullertahl Trail) M2 tot aan MuppenTrupp. Daar loopt er een pad naar Consdorf, dat wij dus niet namen. Dat is voor een andere keer want ik keer zeker terug om dit pad en andere ongetwijfeld ook prachtige paden te bewandelen.
Hellingen vol bloemen
Midden april en Mullerthal begon voorzichtig groen te kleuren. Kleine, frêle blaadjes aan bomen en struiken, bloesem op de sleedoorn.
Onze focus lag op wandelen, een watervalletje meepikken en door de smalle kloven stappen. Een paar honderd meter na vertrek zagen we de eerste voorjaarsbloeiers: witte bosanemonen. Twee keer raden waar mijn aandacht nu vooral naar uit ging …
Ik heb mijn hart kunnen ophalen want tijdens de volledige wandeling, tot we van het pad afweken voor de terugweg, werden we omringd door vroege bloeiers.
Hellingen met groene tapijten van speenkruid met hier en daar een geel bloempje, verspreidbladig goudveil, paarse viooltjes, witte klaverzuring, pinksterbloemen, bosanemonen (massa’s witte en hier en daar toefjes van die prachtige gele 🙂 ). Ik vond het een geweldige ervaring om daar rond te kunnen lopen.
Grote stukken van het pad worden langs een kant omzoomd door hoge rotsen. Sommige groen bemost, soms een ankerplaats voor bomen en struiken.
Het pad gaat ook door een kom, een hoefijzervormig gedeelte van het bos waarin een microklimaat heerst. Een heerlijke plek om even te pauzeren.
In deze kom weerklonk plots het gezang van een man die ons eerder al verraste met zijn lied en het getokkel op zijn ukelele, toen we uit een smalle, donkere kloof naar buiten stapten.
Felgroene beukenzaailingen tussen het verdorde beukenblad van vorig seizoen.
Herinneringen
Er was zoveel om bij stil te staan tijdens deze wandeling, zoveel om meer in detail te bekijken, om me over te verwonderen. En daarom gingen de kilometers maar traag vooruit. Wat ik overigens helemaal niet erg vond.
Wat ik meeneem aan herinneringen is zeker die traagheid, dat gestage tempo.
En die bloemen natuurlijk.
En die negen ballen op het dak van de basisschool. Weet je nog, Stef? 🙂
En de schoonheid van de groene Luxemburgse heuvels tussen Mullerthal en de grens met Duitsland.
En die aparte lunch bij MuppenTrup, in heel goed gezelschap. Ja die ook. 🙂
In een volgend blogbericht neem ik je mee naar Saarland voor een korte stop en daarna gaat het richting Rijnland-Palts waar we op verkenning gaan in een brok lava. Heel boeiend.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.