Wijn & andere geneugten… aan de Moezel

Vele jaren geleden belandden Stef en ik, tijdens een korte vakantie vlakbij Bonn, in Koblenz. Ik herinner me dat ik verrast was door de mooie details die deze stad prijsgaf aan de oplettende bezoeker, zoals de kleine beelden die her en der verspreid stonden in de vele nissen. En dat we, op die zonnige dag, een tijdje vertoefden op het punt waar Rijn en Moezel samenstromen, Deutsche Eck, kijkend naar de boten die er voorbij vaarden.

Die dag zag ik voor het eerst de Moezel stromen. Maar tot vorige week reikte mijn kennis van de Moezel en de Moezelstreek niet verder dan hetgeen ik opving van zij die al van de lokale geneugten hadden kunnen proeven, in hoofdzaak van de wijn. En dat het er gezellig en mooi was, werd ook meermaals bevestigd.
Op één of andere manier leek het toch niet ons ding. Te toeristisch? Wijnproeverijen… ach nee? En wat met de ‘Moezelkeuken’? Tot onze vrienden Nina en Frederik ons uitnodigden voor een lang weekend aan de Moezel. Logies reserveerden we enkele weken op voorhand en de rest zouden we wel zien als het zover was. Stef en ik wisten niet goed wat we konden verwachten. Ons motto: go with the flow. 🙂

De heenrit nam meer dan 3 uren in beslag. Veel stapvoets verkeer op de A61 in de buurt van Bonn. Omwille van de feestdag stonden de parkings onderweg overvol met vrachtwagens, zelfs tot op de pechstroken. Een vrije plek vinden om even de benen te kunnen strekken was een kwestie van geluk, geluk dat gelukkig aan onze kant stond die dag…

Eerste stopplaats: Cochem. Te vermijden op een zonnige feestdag als iedereen een plekje onder de zon zoekt in dit stadje. We vonden een parkeerplaats dichtbij de rivier waar we de wagen onbeperkt konden laten staan, als we er maar voor betaalden.

Onze eerste stappen op Cochemse bodem zetten we onder een blauwe hemel met hier en daar een wolkje, en bij zomerse temperaturen. En ook tijdens de volgende dagen zou de zon van ’s morgens tot ’s avonds van de partij zijn.

Cochem was al eeuwen geleden een drukke stad, een ambachtelijk en handelscentrum. Ook de toeristen vonden al heel vroeg hun weg naar de bier- en wijnschenkerijen van Cochem. En ze zijn nog steeds talrijk, de toeristen én de schenkerijen. Veel volk ook die dag, in het oude stadsgedeelte met de vele mooie gebouwen, drankgelegenheden en winkeltjes. Tussen de vele zaken met souvenirs en prullaria, gelukkig ook winkels met kwaliteitsproducten zoals Faber Heimtextilien. Hier vind je alles van keukenhanddoeken tot fleurige dekbedovertrekken. Leuk voor jezelf… of als cadeautje. 🙂

Hoog boven de stad, op een heuvel, prijkt de Reichsburg, een imposante burcht. Meerdere wegen leiden naar de top van de heuvel. Wij volgden de Schlossstraße vanuit het oude stadscentrum en besloten om niet de gegidste tour te volgen in de burcht maar om ons neer te vleien op het panoramisch terras voor enkele verfrissende dranken. Spulletjes voor koene ridders en jonkvrouwen worden in het souvenirwinkeltje van de burcht verkocht. Ook daar struinden we even rond.

 

Je kan dezelfde weg terug wandelen naar beneden of zoals wij deden, het onverharde pad naar links volgen. We liepen door een klein, koel bos, langs een picknickplek bij een kapel, en kwamen onderweg ook andere fotogenieke plekjes tegen. Ook konden we een blik werpen op de ‘achterkant’ van de burcht en iets verder ook op de lagergelegen rivier. Na de drukte en warmte van de stad en op de heuvel, was het heerlijk om hier rust en verkoeling te vinden.

 

In reisgidsen en online vind je genoeg lijstjes van wat je in Cochem zeker gezien moet hebben. Dat laat ik hier daarom achterwege.

Toen we rond 18 uur terug in de oude stad aankwamen, was de sfeer veranderd. Er was veel minder volk dan voorheen, op de terrassen werd gegeten en uit de ‘stubes’ weerklonk gezang. De stad leek veel ruimer nu, gezelliger ook. We verkenden enkele smalle straten en ontdekten hier en daar mooie schilderingen op de gevels van de huizen en ook enkele fraaiversierde nissen.

Tijd om alles in detail te bekijken, was er niet omdat we nog een tripje voor de boeg hadden naar Bad Bertrich, het kuuroord waarin ons hotel voor die nacht gelegen was. Bad Bertrich is een kleine stad, volledig omgeven door hoge beboste heuvels. Er doorheen stroomt de Ueßbach, een smalle rivier. Zowat alles straalt hier een zeker grandeur uit. Mensen komen al eeuwen naar Bad Bertrich om er te kuren en te herstellen. Je vindt er 2 klinieken en daarnaast ook winkels die hun aanbod voornamelijk op een ouder publiek afgestemd hebben.

Heel leuke mode, decoratie en accessoires vind je bij Romantik Pur, Kürfürstenstraße 31. Hier kon ik mijn hart ophalen…

Het Parkhotel was geen hoogvlieger. We logeerden ook niet in het eigenlijke hotel, maar in een bijgebouw (Classic) aan de overkant van de straat. Ruim en proper was het er wel, maar alles miste persoonlijkheid en warmte. Voldoende voor een slaapplaats en een ontbijt, maar in de buurt zijn er wellicht veel betere alternatieven voorhanden voor dezelfde prijs.

 

De honger had toegeslagen toen we incheckten dus was de volgende logische handeling het aanvatten van een zoektocht naar een restaurant. In de nabije gelegen pizzeria was het personeel duidelijk overstressed. De opname van onze bestelling liet op zich wachten en ook de gerechten bereikten ons pas na een heel lange wachttijd. De kwaliteit van de producten was zozo. Maar mede dankzij de heerlijke Moezelwijn die ze er schonken, werd het wel nog gezellig.

Er was veel dat beter kon die avond, maar als we niet voor dat restaurant gekozen hadden, waren we enkele Truienaren (kennissen) misgelopen die in hetzelfde hotel verbleven en ons zagen voorbijlopen op weg naar de pizzeria. Het was een leuk weerzien.

Volgende keer duik ik met jullie het woud in en wanen we ons even terug in de Middeleeuwen in een heel bijzonder gebouw met een ongeëvenaarde architectuur…

Praktisch:
Faber Heimtextilien, Herrenstraße 15, 56812 Cochem
Meer info over de Reichsburg vind je hier Reichsburg Cochem
Bad Bertrich: Parkeerplaatsen zijn er eerder schaars. Parkeren aan een redelijk dagtarief kan je in het parkeergebouw in de Kürfürstenstraße.