Zondag 5 juli was een memorabele dag. De start van iets nieuws. Het begin van de realisatie van een droom.
Mijn droom werd onze uitdaging. Een zomerse challenge voor Tina Sauwens en mij.
Het plan: de Streek-GR Haspengouw volgen van begin tot eind. En verder: ontdekken, genieten en ons verwonderen over zoveel schoonheid dichtbij huis.
Stralend aan de start in Alden-Biesen
Dit zijn Tina en ik (met de hoed). Stralend, op zondagochtend, op de parking van Landcommanderij Alden-Biesen.
Ik weet nog exact wanneer ik Tina voor het eerst ontmoette. Op 5 november 2017, bij de start van de Verrassende Blogwandeling in Mettekoven. Het was de tweede wandeling in de reeks en al dadelijk een onvergetelijke tocht. Regelmatig diepen we de verhalen over die dag nog eens op.
Zoveel jaren later staan we daar, met achter ons het kasteel dat ons vertrekpunt is en binnenkort ook het eindpunt van de route.
Een eindmeet met veel grandeur. Met impressionante torens en vrolijk wapperende wimpels.
En met een terras waar we ons na aankomst op neer zullen vlijen. En dan nagenieten. Ahhh! 🙂
Te voet langs Haspengouwse wegen
Maar dat is voor later. Want eerst gaan we wandelen. Veel en lang wandelen.
130 km over de Streek-GR Haspengouw.
Met de eerste etappe achter de rug, weten we dat het meer kilometers zullen zijn. Misschien zelfs veel meer. Hoeveel? Daar hebben we het raden naar.
Maar dat houdt ons nu niet bezig.
Wat voor ons telt zijn niet de kilometers maar de ervaring. De indrukken onderweg. En onze voetstappen, op aarde, grind en asfalt.
Van de route af (dwalen)
Waar andere GR’s je van A naar B leiden, is de Streek-GR een rondwandeling. Je kiest zelf je vertrekpunt en je etappes. En op een dag sta je weer aan het begin, in ons geval in de schaduw van Alden-Biesen.
Dat wandelen zonder vast eindpunt, zonder te weten hoe lang we onderweg zullen zijn en waar we zullen beslissen dat het genoeg is voor die dag, dat voelt bevrijdend.
We zullen wel zien …
Al zouden we op dag één graag het Jongenbos halen. Of het doorkruisen en stoppen aan het ander eind ervan.
Gaandeweg ontdekken we dat we zelfs met de kaart op zak en de digitale kaart op de app, toch de weg kwijtraken.
Al ervaren we het niet als verdwalen. We wijken gewoon even af van de route.
En zo ontdekken we dingen in het landschap die niet op de GR-route liggen, maar toevallig wel op de onze.
Een infobord midden in een dorp, een paard met wapperende manen, een grenssteen met wapenschild omgeven door bijenplanten. We staan er even bij stil. En zijn er blij om.
Groene apotheose
Na een lange wandeling langs akkers, weides en door dorpskernen, stappen we het Jongenbos in. Plechtig haast.
Van de weidsheid, de openheid in de groene geborgenheid van jonge bomen, hun voeten omringd door hoog struikgewas.
Slechts één pad, het onze.
Onder het gewelf van boomkruinen lopen we, onderweg smalle, bruine naaktslakken en zwart iriserende mestkevers mijdend.
Langs de bosrand en prachtige graslanden vol kleurige aren gaat het verder. Tientallen witwollige grazers in het hoge gras, een handvol nieuwsgierig starend naar die wezens met hun rugzak en camera.
De wandeling in het Jongenbos verfrist, doet aarden.
Alleen geluiden van wind en vogels begeleiden ons.
Wat een heerlijke plek. 🙂
Van dag één van onze tocht in het spoor van de Streek-GR Haspengouw, maakte Tina dit flmpje.
Op zaterdag 11 juli trekken Tina en ik onze wandelschoenen aan voor de tweede etappe.
Één reactie op “In het spoor van de Streek-GR Haspengouw – de start”
[…] ook het blogbericht van Bernadet. We hebben elk onze eigen maar unieke ervaring […]
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.