Samen op stap… in en rond Mettekoven

Na de Verrassende Blogwandeling in Kanne op 30 juli stond al vast dat er een vervolg moest komen. Mijn medewandelaars waren enthousiast en ikzelf ook, dus kon er een nieuwe datum geprikt worden.
Op 5 november was het eindelijk zover. De avond ervoor kon ik de slaap heel moeilijk vatten en op de ochtend van de wandeling was ik al vroeg zo fris als een hoentje. Waar hadden we dat nog gehoord?

Wat volgt zijn vooral indrukken, in tekst en foto’s gegoten.
Helemaal onderaan dit bericht wacht er nog een verrassing. Lees dus zeker verder.

Midden oktober hadden Stef en ik de wandeling al ingewandeld, eerst onder de paraplu daarna onder een felblauwe lucht. We waren onder de indruk van de schoonheid van dit gebied in de herfst. Die dag nam ik ook deze foto. De tutjes hingen er nog altijd op 5 november.

In dit bericht vind je foto’s terug van Patrick Janssens, Frederik Maesen, Hans Stockmans en ook een paar van mezelf. Als je je graag laat verrassen door mooie beelden, volg deze heren dan op Instagram. Klik je hierboven op hun naam, dan ga je onmiddellijk naar hun account. Frederik plaatste zelf ook een bericht over deze wandeling op zijn website.

Ik geef toe dat ik tijdens de Verrassende Blogwandeling niet zoveel aandacht had voor het gebied waar we door wandelden maar des te meer voor zij die met me mee wandelden. Onder ons enkele mensen die Mettekoven als hun broekzak kenden, anderen die er wel eens geweest waren en enkelen die voor het eerst kennismaakten met het landschap in en rond Mettekoven.

Heel waardevol was de kennis die anderen hadden over het landschap, de planten en de dieren. Zo leerden we onderweg weer wat bij.

 

Het weerbericht voorspelde niet veel goeds voor 5 november. Toch had ik iedereen gevraagd om een zonnebril mee te brengen en ja, die kon al opgezet worden bij ons vertrek rond 10 uur. De lucht was afwisselend blauw en zwaarbewolkt (wat voor mooie foto’s zorgde) en de temperatuur was aangenaam. Perfect wandelweer dus!
En we hielden het droog. Na de wandeling viel er wél regen maar dat deerde ons toen niet.

Vanuit het centrum van Mettekoven maakten we eerst een lus van 5,5 km. Oranje route met vertrek links langs het Martenshof, over de holle weg omhoog, tot in Helshoven aan de kapel en een stukje terug om weer op oranje in te pikken. We kwamen aan in het centrum van Mettekoven en staken het plein over.
Daarna ging het omhoog over de rode route, waar we links aanhielden en halverwege de verkorte weg volgden over een pad tussen weilanden en dan door een weiland omhoog. Deze route was ongeveer 2,5 km lang.
Als je meer details wil, hoor ik het graag. 

 

Een Verrassende Blogwandeling, daar horen verrassingen bij. Terwijl we met z’n allen lekker warm binnen zaten in het Martenshof, sprokkelde ik de reacties van mijn medewandelaars. Wat vonden zij verrassend?

Hans vond “het gevoel van ruimte, de weidsheid van het landschap een verademing”.
Marc had genoten van de “prachtige wolken en van het gezelschap”. Hij was ook verrast door het tiental patrijzen dat hij had zien opvliegen.
Jean (één van de Mettekoven-kenners) was er in Kanne ook al bij. De wandeling die we nu maakten, vond hij “ideaal voor 70-plussers”.

Frederik vond het verrassend dat hij zoveel oude en nieuwe bekenden terug ontmoet had. Een stuk van deze route was ook nieuw voor hem.
Ook voor Patrick lag de grootste verrassing in het ontmoeten van de mensen achter de instagram-accounts, de gezichten achter de foto’s.
En Nina, die vond het gewoon “heel fijn”.

Voor Emmanuel schuilde de verrassing in “de mooie route, ook geschikt voor kinderen, de natuur en de verscheidenheid aan planten”.
Sigrid trad hem bij en was ook verrast door “de zwammen, de poelen, de natuurkennis van medewandelaars en het heuvelachtige landschap. Je kan hier ver kijken.”
Zowel Sigrid als Sabine waren onder de indruk van de uitgestrekte spruitenvelden.

Kristien was vooral verrast door het “dieper iets in de anderen”. En door Seppe met zijn stok. En daar hoort een beetje uitleg bij.
Seppe, de achtjarige zoon van Patrick en Sabine, had een grijpstok mee om onderweg afval mee op te rapen. Een supermooi initiatief, dat vonden we allemaal. Alleen spijtig dat niemand een zak bij had waarin hij het afval kon gooien en spijtig ook dat er zo weinig vuilbakken op het traject staan. Ondanks dat heeft Seppe Mettekoven weer een beetje properder gemaakt die dag.

 

 

Wat de kinderen in ons gezelschap het meeste verraste was zonder twijfel de geocache die ze onderweg vonden.

De grootste verrassing voor mezelf die dag waren de connecties tussen mijn medewandelaars. Velen kenden elkaar niet en uiteindelijk toch weer wel. Het was verrassend om te ontdekken hoe ze met elkaar verbonden waren, door werk, door hobby’s, enz. En ’t waren stuk voor stuk mensen met een hart voor de natuur.

Ik herinner me 5 november als een warme dag, waarop ik omringd werd door al die mensen, groot en klein, met wie het fijn praten en wandelen was.
Dank jullie wel Johan, Kristien, Emmanuel, Sigrid, Bo, Bas, Patrick, Sabine, Seppe, Hans, Jean, Hilda, Renée, Marc, Mirthe, Merel, Cindy, Frederik, Nina, Nena en Stef.

Het maakt me altijd blij als ik iemand een mooi moment kan bezorgen met een bericht dat ik post. En het maakt me ook blij als ik mensen kan samenbrengen, zoals tijdens deze wandelingen. Als ik zie hoe ze genieten van de ontmoetingen, van de omgeving, van samen eten en drinken.
Ik ben dan ook héél blij dat ik dit kan aankondigen…

Er komen nog meer Verrassende Blogwandelingen. De eerstvolgende datum ligt al vast.
Wandel jij ook (weer) mee op zondag 4 maart 2018? Schrijf je dan in op Verwonderhoekje en noteer het in je agenda. We vertrekken om 10 uur en na de wandeling eten en/of drinken we samen iets. Einde voorzien rond 15 uur. Het aantal deelnemers is beperkt.
Waar gaan we wandelen? Dat is nog een verrassing. Daarover hoor/lees je tijdig meer. Dat het er (verrassend) mooi zal zijn, dat kan ik wel al kwijt.

Tot slot nog een bedankje gericht aan Lies en haar medewerkers van het Martenshof die ons na de wandeling heel hartelijk ontvingen. Het was er heel gezellig, daar met z’n allen. En lekker!