In ’t mooiste stukje Nederland

Vandaag start ik mijn bericht in Voeren, en meer bepaald in Teuven, alwaar het oog van Stef afgelopen zondag viel op deze oldtimertruck. De eigenaar ervan, die deze oude truck van het merk Magirus-Deutz eigenhandig opgeknapt had, nodigde Stef uit om langs de voorkant foto’s te komen nemen. Dat resulteerde in een aantal mooie beelden, inclusief de golfplaat op de grond waarop attributen lagen waarmee verder gesleuteld kon worden aan deze toch wel stoere truck. Voertuigen als deze werden in de jaren 60 vaak gebruikt als brandweerwagen, vertelde Stef me later. Weer iets bijgeleerd. 🙂

Afgelopen zondag vond je ons dus in Teuven, of toch voor heel even. We hadden ’s namiddags in Zuid-Limburg (Nederland) afgesproken met vrienden en wilden ervoor graag een wandeling maken door het Zuid-Limburgse Heuvelland. Het Heuvelland is een prachtige streek en eigenlijk zou ik er graag wat meer tijd in willen doorbrengen om al die charmante en bijzondere plekken te ontdekken. Gelukkig ligt het op minder dan een uur rijden voor ons, waardoor een dagtrip erheen gemakkelijk te organiseren valt.

’t Is niet gemakkelijk als je alles wil zien en slechts één ding kan kiezen. Op VVV Zuid-Limburg kan je uit tientallen mooie routes kiezen die je te voet of met de fiets kan afleggen. Je kan een selectie maken op regio, afstand, moeilijkheidsgraad, enz.
Na lang zoeken viel mijn keuze op de Sl2-route in Slenaken, een Nederlandse gemeente die grenst aan het Limburgse Teuven. De route was downloadbaar op de wandelgps en kon ook doorgestuurd worden naar mijn telefoon waar ik hem met de RouteYou Smartphone App kon oproepen. Heel handig ware het niet dat in het hart van Slenaken zich een groot bord bevindt met daarop alle wandelingen, ook de onze, en dat de bewegwijzering met donkerrode paaltjes heel duidelijk is. Ook zonder app slaagden we erin om niet verloren te lopen.

We startten in Slenaken, een deelgemeente van de gemeente Gulpen-Wittem, waarvan ze zeggen dat dit ’t mooiste stukje Nederland is. Ik ben geneigd om te geloven dat daar veel waarheid in schuilt. Het is hier rustig, heel landelijk en groen. De mensen zijn er vriendelijk en je ziet dat ze alles uit de kast halen om de bezoekers van hun dorp te behagen. Het is er ook zó proper! En zelfs onder een overtrokken hemel is dit een mooi plekje om te bezoeken. En als de zon alsnog doorbreekt, wordt het natuurlijk nóg wat stralender.

De Sl2 of rode route is iets meer dan 7 km lang en gaat over goedbegaanbare paden. Van Slenaken loop je door de heuvels, langs akkers en weiden, zo Teuven in. Het enige dat je herinnert aan het overschrijden van de grens met België is de grenspaal die er sinds 1843 staat, langs wat nu een wandelpad is.

 

In Monumentale wandeling berichtte ik vorig jaar in september over onze lange wandeling doorheen Teuven. De route vanuit Slenaken loopt een stukje gelijk met die wandeling die speciaal voor Openmonumentendag uitgestippeld werd door de organisatie van dit event. Het gebied ligt ook op een boogscheut van het Land van Herve waarover ik eerder schreef in Zink- en andere slakken. Ook in Slenaken komt het hierin vermelde zinkviooltje voor omdat al decennialang zinkdeeltjes van vroegere zinkmijnen meestromen met de rivier de Gulp, tot in Slenaken.

Gespot in Teuven: deze vreemde vogelverschrikker. Zou hij echt vogels verjagen, vraag ik mij af. Alleszins niet iets om ’s nachts tegen het lijf te lopen…
(Foto in de rapte gemaakt met mijn telefoon en dat zie je eraan…)

Dit gebied is niet alleen een prachtig wandelgebied. Ook fietsers kunnen zich hier volop uitleven want ook dit hoort bij Fietsparadijs Limburg.

Als wandelaar kruipt het wel in je kuiten, de beklimming van enkele pittige hellingen. Je beseft pas echt hoe steil het is als je fietsers tegen een duizelingwekkende snelheid de hellingen af ziet zoeven.

Als fietser ben je er zo weer aan voorbij, als wandelaar vragen zulke mooie runderen even om wat aandacht. Prachtige dieren, alleen spijtig van die vliegen die ze ondanks veel oorgeflapper en hoofdgeschud maar niet kwijtraken.

Tijdens de monumentale wandeling vorig jaar, stuitten we in het bos op een bordje dat de weg wees naar Gelato Farm. Nu passeerden we weer op datzelfde punt en ontdekten we tot onze verbazing dat deze hoeve echt om de hoek lag. Omdat we al over halfweg waren en het ernaar uitzag dat we tijdig op onze afspraak zouden zijn, konden we ons een pauze én een ijsje wel veroorloven.

Lekker ambachtelijk hoeve-ijs in velerlei smaken. De keuze viel me zwaar… Uiteindelijk werd het karamel met beurre salé (mmm) en sinaasappel (subtiel en heerlijk). De ‘crèmerie’ bestond uit een houten chalet voor de hoeve. Ervoor een groot gazon met speeltuintje, picknicktafels en stoelen. Meer moet dat niet zijn.

Naast Gelato Farm hadden Scouts hun kamp opgeslagen. Hoe groot zou de verleiding zijn om elke dag even bij de buren te passeren voor een ijsje?

Ertegenover een bouwvallige hoeve, mooi in zijn bouwvalligheid.

Iets verder verlieten we België weer en werden in Nederland verwelkomd met een niet zo verwelkomend bord en heel veel prikkeldraad. Een overblijfsel uit de tijd van de strengbewaakte grenzen?

Je passeert verder op deze route nog een aantal bijzondere horecazaken. Misschien komen vele heerlijke geurtjes je hier wel tegemoet. Daarna gaat het letterlijk bergaf, richting Slenaken-centrum, over een mooi, smal pad.
En als je dit plaatje ontdekt, weet je dat de parking nabij is (als je je wagen op de parking naast de bakkerij geplaatst hebt, nvdr).

Slenaken ligt op een boogscheut van toeristische trekpleisters als het Drielandenpunt in Vaals, de Duitse stad Aken en het iets hogerop gelegen Kerkrade.
Nog tot en met 30 juli kan je in Kerkrade genieten van de optredens van vele internationale bands op het WMC (het Wereld Muziek Concours). En als je daar dan rondloopt, kom je vlakbij het stadspark dit bijzondere beeld tegen, ‘Viva la Vida’ van de Spaanse kunstenaar Juan Ripollés. Dit kleurrijk sculptuur heeft hier postgevat midden juni en verpersoonlijkt waar Kerkrade voor wil staan: hoop, flair en saamhorigheid. Kerkrade pakt er graag mee uit, zoals in dit bericht: Viva la Vida

Ik kan geen besluit vormen over wat ik de mooiste zijde van dit kunstwerk vind. Vrolijk word ik er wel van. 🙂

Als je dan toch in Kerkrade bent en van Lego houdt (wie niet?) moet je zeker de tentoonstelling ‘World of Bricks’ bezoeken in Continium discovery center. Een goede bron (m’n zus met gezin) beschrijft zijn heel recente ervaring hier als:

“Het was top daar… bij opening binnengegaan en bij sluiting buitengejaagd… Veel plezier gehad. Echt een leuk museum. Elke euro waard.”

Nog tot en met 3 december 2017 kan je deze indrukwekkende tentoonstelling bezoeken. Een dagkaart kost je €12 pp, in voorverkoop (online) betaal je €11 pp.

Praktisch:
Hier kan je heel lekker eten (en drinken):
in Teuven bij Herberg Moeder de Gans

in Wahlwiller bij Viva Lanterne: 100% biologisch én gezellig

In Slenaken in Gasterij Berg & Dal is de kaart uitgebreid, zijn de prijzen schappelijk en de uitbaters heel vriendelijk, maar we hebben zelf niet de tijd gevonden om er iets te eten.
Aan jou om het te ontdekken.