In het Nederlandse stadje Roosteren startten Stef en ik op vrijdag 15 juli 2022 met een wandeldriedaagse. Ons doel: de noordelijke helft van de langeafstandswandeling RivierPark Maasvallei bewandelen.
Op dag 1 en 2 maakten we de grote tour van Roosteren, via Maaseik naar boven en langs de Nederlandse zijde terug naar beneden. Op dag 3 wandelden we, ook in wijzerzin, van Roosteren naar Grevenbicht, waar we het veerpont namen. Over Elen en Heppeneert keerden we terug naar het beginpunt.
In mijn twee vorige blogberichten deelde ik mijn verwondering en tips met je. Omdat goed eten en drinken het plezier van het onderweg zijn vergroot, geef ik je hier nog (minstens) 8 tips mee. De foto’s zijn van Stef en van mij.
Water bijtanken
Het was warm toen wij de noordelijke helft van de langeafstandswandeling RivierPark Maasvallei bewandelden (meer dan 25°C), dus namen we meer water mee dan we doorgaans doen.
We startten elke ochtend met 2 liter water, verspreid over 3 drinkbussen. Tussendoor stopten we aan terrasjes. Aan een supermarkt in Maasbracht sloegen we enkele liters water in en één keer lieten we een drinkbus bijvullen in een café waar we ervoren ook iets gedronken hadden.
Tip: Aan Nederlandse zijde vind je watertappunten terug waar je gratis je drinkbus kunt bijvullen. Ze staan vermeld op de wandelkaart van de langeafstandswandeling en je vindt ze ook terug op de website van Dopper. Ze liggen niet noodzakelijk op de wandelroute. Soms moet je er een beetje voor omlopen.
Over een afstand van 12 km, tussen Wessem en Maasbracht, zijn er geen winkels noch horecazaken, wel (picknick)banken! Die kwamen we ook elders vaak tegen.
Op de rest van de route, of er vlakbij, vind je tientallen horecazaken en hier en daar een supermarkt. Doe er je voordeel mee!
Ik maakte alvast een selectie.
8 x eten en drinken
1. In Maaseik aten we kibbeling in De Sjeiven Dörpel. We waren amper een uur eerder gestart met wandelen en het was nog maar iets over elven, maar hemeltjelief, wat smaakte die vis goed!
2. Schuin tegenover de ingang naar natuurgebied Koningssteen-Kollegreend, aan Bastion Kessenich, voelde ik mij de hemel te rijk want de deuren van de pop-up crèmerie van De Oaj Melkeriej stonden wijd open. Een ijsje gaat er altijd in, vooral als het komt in de vorm van lavendel-citroensorbet. Heer-lijk!
3. In Maasbracht gingen we op zoek naar een goed adres om te lunchen. We waren bijna halfweg onze tocht op dag 2. Het was na enen en honger en dorst lieten zich gelden.
Op de Molenweg spotten we Jaggerz Coffee and sandwich bar waar we, op het terras, de meest verrukkelijke salades aten. Ze serveerden ook lekkere smoothies voor erbij. Een klein zaakje maar met een grootse keuken! We kwamen er op krachten en konden nadien weer úren verder.
4. Oververhit was ik toen we in de late namiddag van dag 2 neerploften op het terras van de 300-jaar oude Hompesche Molen, iets buiten Stevensweert.
De schaduw opzoeken, hoed en schoenen uit, een groot glas icetea aan mijn lippen. Aah!
Het was heerlijk bekomen van de warmte daar.
5. Op de avond van dag 2 streken we in Roosteren neer op het terras van Arrosto, een grote zaak met een knap interieur en een Mediterraans getinte keuken.
We wilden ook het terras van het nabijgelegen Hotel-restaurant de Roosterhoeve aandoen maar dat paste niet in onze tijdsplanning. Ik vermeld deze zaak toch omdat ik van de vriendelijke dame aan de balie gebruik mocht maken van het toilet.
6. Aan het driehoekige plein van het dorpje Illikhoven stapten we voorbij een onopvallende zaak, het Maashöfke. Een tiental mensen op een terrasje, hun fietsen vlakbij. Hadden we tijd ervoor gehad, dan hadden we ons ertussen gezet en iets gedronken.
Fijne plek in Het Smalste Stukje Nederland, waar Nederland maar 4,8 km breed is.
7. Voordat we in Grevenbicht de oversteek maakten naar België, lunchten we op het terras van Café De Mert, waar cafébaas Geert al bijna 40 jaar achter de toog stond. ‘Als je het vriendelijk vraagt, maakt zijn vrouw iets voor je klaar’, vertelde een vaste klant ons, en hij voegde eraan toe dat alles ‘héél lekker’ was. Dus vroegen wij het vriendelijk aan de eigenares, kozen elk voor een Indonesische wokschotel en kregen nadien reuzengrote porties opgediend. Te veel voor wandelaars die nog een halve wandeldag voor de boeg hadden, maar wel héél lekker!
8. Na Grevenbicht wandelden we anderhalf uur door een open, door de zon verhit landschap. Gelukkig was er in Elen plaats op het terras van café In de Goude Ster. We vonden een plek in de schaduw en lieten onze rugzakken met een zucht van onze ruggen glijden.
Onze outfit wekte de nieuwsgierigheid van twee kokette dames aan een tafeltje dichtbij het onze. Ze wilden weten waarnaar we op weg waren en luisterden vol verbazing naar wat ik hen vertelde over de langeafstandswandeling.
Verbaasde reacties kregen we ook eerder tijdens onze wandeldriedaagse. Voor wie het wandelen niet gewoon is, lijkt de langeafstandswandeling RivierPark Maasvallei als een hoge berg waarvan je je onderaan afvraagt hoe je ooit de top bereiken kunt.
Met wat voorbereiding en een middelmatige conditie (goed zou ik de mijne niet durven noemen), is het bewandelen van deze route voor iedereen haalbaar, volgens mij.
Ik weet het, Stef en ik zijn nog maar halfweg dus lijkt deze bewering misschien wat voorbarig. Het zuidelijke deel moeten we nog bewandelen en ontdekken en dat doen we met veel plezier later deze zomer, als de hitte verdwenen is. En ook daar zal ik weer over schrijven. Wordt vervolgd.
Één reactie op “RivierPark Maasvallei – noordelijke helft – 8 x eten en drinken”
[…] de langeafstandswandeling (en vlakbij) vind je tientallen horecazaken. In een volgend blogbericht deel ik 8 ervan met […]
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.