Op een mooie dag begin juni, zoals er niet veel waren diezelfde week, namen we de boot voor een cruise door le Golfe du Morbihan in het Zuiden van Bretagne.
Volgens onze Trotter is dit ‘een van de mooiste en boeiendste landschappen van Bretagne’. De plaatselijke bevolking spreekt zelf over ‘de mooiste baai ter wereld’. 42 eilanden telt dit gebied. Ik ben de tel kwijtgeraakt van de eilanden waar we langs voeren. Aan twee ervan brachten we een bezoek, aan Île d’Arz en Île aux Moines.
Mijn eerste cruise
Als je zoals wij logeert in een hotel vlakbij de kade in Larmor-Baden, dan ben je te voet in minder dan 5 minuten op de plek van inscheping voor deze Grand Tour du Golfe. We realiseerden ons pas de ochtend zelf hoe gemakkelijk dat is.
En als je net als wij buiten het seizoen de boot pakt, moet je zelfs niet op voorhand reserveren en kan je een dag met mooi weer uitkiezen voor je boottocht. Met wat geluk kan je dan ook een rustige plek uitkiezen op de boot. Niks dan voordelen dus.
Cruise lijkt een groot woord voor een boottocht van twee uur, onderbroken door korte stops op de twee grootste eilanden in deze baai. Maar de rederij noemt het zelf ‘Croisières du Golfe’ en wie ben ik om dat tegen te spreken.
Dit werd dus mijn eerste echte cruise.
In het reserveringskantoor kan je een toestel vragen met de Engelstalige audio-opname. Waren we vergeten. We moesten het dus stellen met de Franstalige uitleg van de kapitein/stuurman/gids. Die was dikwijls moeilijk verstaanbaar door de geluiden van motor, golven en wind. Heel veel heb ik niet opgestoken tijdens de rondvaart en omdat we tijdens het langste stuk van een uur ook geen kaart bij hadden van de golf, waren we al heel vlug gedesoriënteerd.
Kleine zee
‘Morbi han’ wil zoveel zeggen als ‘kleine zee’.
In deze baai monden meerdere rivieren uit en het gebied is onderhevig aan verschillende stromingen en aan de getijden. Op 900 m na is de baai volledig omgeven door land. Alleen bij Port-Navalo is er een doorgang naar de Atlantische Oceaan.
Bij eb komen de talrijke oesterkwekerijen boven water. Die ontdek je ook tijdens de rondvaart.
Lunchen op Île d’Arz
We stappen rond half 11 op de boot in Larmor-Baden en na een tocht van meer dan een uur meren we aan op Île d’Arz, het tweede grootste eiland van de golf. Iets voor het middaguur. Perfect getimed. De kapitein wenst ons ‘Bon appetit’ en laat ons achter op dit platte eiland waarvan de bewoners alles al in gereedheid gebracht hebben voor de bezoekers. Wie honger heeft is meer dan welkom in een van de eetgelegenheden op dit eiland.
Île d’Arz is een klein eiland. Het meet 5 bij 3 km.
Tijd om het eiland met zijn 18 km kustweggetjes echt te verkennen hebben we niet want 2,5 uur later komt de boot ons weer oppikken en ja, we willen ook graag ergens iets eten.
Een tochtje over het strand brengt ons van de kade naar de rand van het stadje. Het is rustig op het eiland. Met ons stapten maar een twintigtal mensen van de boot en veel eilandbewoners merken we niet op.
De restaurantjes in de buurt van de kade laten we links liggen omdat we op zoek zijn naar iets anders, iets met meer charme.
Vlakbij de kerk lopen we langs een terras dat overdekt is met een beige doek en aan drie zijden omboord is door bakken met planten. We worden vrolijk begroet door een dame die achter een houten bar in de weer is. Een kijkje op de mooie menukaart aan de ingang overtuigt Stef niet maar ik zie dit wel zitten. Het is een charmante plek, leeg nog, maar iemand moet de eerste zijn. We lopen verder maar het vrolijke muziekje dat er speelt lokt ons even later toch naar binnen.
Daar zitten we dan, in la GUiTOUNE, wat volgens de eigenares verwijst naar de berbertenten in Marokko. Het is er nog stil en we bestellen iets fris om te drinken en twee lunchgerechten met streekproducten (zoals de Tomme-kaas van de naburige boerderij). Iets later druppelen andere gasten binnen en terwijl wij genieten van onze wel heel grote, lekkere salades loopt het terras vol. Een gezellige drukte die, samen met de muziek en het lekkere eten, Stef zichtbaar doet genieten. “Goed gekozen”, complimenteert hij mij nadien.
Dit is absoluut een aanrader. Kleinschalig, lokaal en apart. En ook hier valt ons op hoe vriendelijk ze zijn voor ons, toeristen. Altijd met de glimlach en met een grapje zo nu en dan. 🙂
Wandelen langs het water
Na de lunchpauze kunnen we nog een korte wandeling maken alvorens we weer naar de kade moeten. We volgen de weg naar de Moulin à marée de Berno, een 16e-eeuwse getijdenmolen die me doet terugdenken aan het beroemde huisje van St.-Cado.
We maken wat foto’s, ontdekken een mooie picknickplek, overschaduwd door hoge bomen, en wandelen over het strand terug naar de plek waar we de boot nemen naar Île aux Moines.
De geur van pijnbomen
Twintig minuten later zetten we voet op Île aux Moines, het grootste eiland van de golf dat heel herkenbaar is op kaarten van Bretagne dankzij zijn kruisvorm.
Dit eiland is bekender, drukker én toeristischer. Je vindt er meer winkels en meer horecazaken. Als je de drukte moe bent, kan je de rust opzoeken buiten de stad.
De geur van pijnbomen, waarover geschreven wordt in de Trotter, die ruiken wij hier ook. Op bepaalde plekken is hij heel nadrukkelijk aanwezig. Heerlijk. 🙂
Anderhalf uur op dit eiland geeft ons juist genoeg tijd om een trip te maken naar het Noordelijke punt, Pointe du Trech, deels over prachtige (soms smalle) kustweggetjes omzoomd door bloemen en grotendeels overschaduwd door bomen. Deels door een wijk met hier en daar een statige woning. Hier zouden wij ook wel een vakantiehuisje willen. 🙂
Waar Île d’Arz vlak is, is dit eiland heuvelachtig. En die heuvels kunnen pittig zijn! Maar laat dat je niet tegenhouden om op ontdekking te gaan, te voet of met de fiets.
Tip: de kaart van het eiland (met wandelroutes) haal je bij de toeristische dienst vlakbij de kade. Wij krijgen ze gratis mee, in ruil voor onze postcode.
Veel te rap is de boot weer daar voor onze laatste tocht, de terugtocht naar het vasteland.
Ooit, op een dag, dan komen we hier terug, dat weet ik zeker. Dan nemen we een van de vele overzetboten vanuit Baden en gaan we een dag (of twee) rondwandelen op dit eiland en elk stukje van het kustpad van 21 km verkennen.
Ook een bezoekje waard
Île d’Arz en Île aux Moines zijn de enige niet-private eilanden in deze baai. Sommige, zoals Île Berder, zijn dan wel in privé-eigendom, je mag ze toch bezoeken als je je aan de regels houdt.
De vriendelijke dame die ons wegwijs maakte in Larmor-Baden op de dag van onze aankomst in het hotel vertelde ons over Île Berder, het eiland van Yves Rocher.
Het leuke aan dit eiland is dat je het vanuit Larmor-Baden te voet kan bereiken bij laagtij. Wil je niet 12 uur op het eiland vastzitten, dan doe je er goed aan om je bezoek tijdig af te ronden zodat je weer veilig terug naar de overkant kan. Hier vind je de tabellen met de indicaties van de ‘veilige’ uren.
We slaagden er niet in om dit eiland te bezoeken want het slechte weer stak daar een stokje voor. Het staat nu op mijn lijst voor een volgend bezoek aan de regio.
En dan is er nog Île de Gavrinis, een eiland dat je alleen met een gids kan bezoeken, na reservatie. Vertrekken doe je ook weer in Larmor-Baden. Beroemd is de Cairn de Gavrinis, een prehistorisch grafmonument dat je ook ontdekt tijdens de cruise. Maar het zal zonder twijfel indrukwekkender zijn om een gegidst bezoek te brengen aan dit vermaarde, in mysteries gehulde monument.
Praktisch
Wij betaalden 25 euro per persoon voor de Grand Tour du Golfe met stop op de twee eilanden, met rederij Golfe Croisières. Vaartabellen kan je online raadplegen, in het kantoor op de kade of in de folders die je her en der vindt in toeristische infopunten. Let op: dankzij de partners van Golfe Croisières krijg je korting. Informeer je op voorhand.
We vertrokken om 10u35 en stonden iets na 17u30 terug op de kade in Larmor-Baden. Dat gaf ons nog ruim de tijd om ons voor te bereiden op het avondeten.
Ook handig om te weten: op Île d’Arz kan je een pendelbusje nemen dat je voor enkele euro’s van de kade naar het centrum van het stadje brengt (en weer terug).
Dit blogbericht maakt deel uit van een reeks.
Lees zeker ook Van bloemen en baaien – De ziel van Bretagne.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.