De lente roept herinneringen op, aan warme lentedagen in een ver verleden.
Wilg
Met hun lange, buigzame twijgen vol fris limoengroen blad zijn treurwilgen voor mij herauten van een nieuwe lente.
Ik herinner mij een mooie dag bij mijn grootmoeder. In de hoek van het rechthoekige lapje grond naast haar huis, stond een treurwilg. Met twijgen die, als lang haar, voorovervielen en reikten naar het gras. Sterke twijgen die, als je er enkele bundelde, het gewicht van een kind verdroegen.