Geef mij maar een herfstwandeling. Ik wil dan alles in me opnemen. Onderweg zoveel mogelijk links van me kijken en zeker ook naar rechts. En naar boven, naar de alsmaar lichter wordende kronen. En langs de paden speuren naar de haast verborgen juweeltjes in wit, paars, oranje en roze. Naar gladde hoedjes en grillige vormen.
Zo’n wandeling maakt me blij en laadt me op. Zo’n wandeling maakten Stef en ik eergisteren in natuurgebied Donderslag in Oudsbergen.
