Els Peeters plaatst regelmatig een mooi stukje op Facebook over haar Keukentafelgesprekken en zo. Ik ben fan van haar schrijfstijl. Ze schrijft op een manier waaruit heel dikwijls verwondering blijkt. Daarnaast is Els een goede observator en kijkt ze met een heel aparte blik naar dingen en naar mensen. Ze is biologe van opleiding en ook al gaf ze haar leven een andere wending, toch is de wetenschap nooit ver weg.
Toen Els op een dag in april het logo van mijn zaak (Verhaallijnen) met mijn voornaam verweefde (zelf had ik de link nog niet gelegd), wist ik het: zij krijgt een plek in mijn blog, als verwonderaar. Als ze dat wou natuurlijk. Bescheiden als ze was twijfelde Els of dit wel iets voor haar was, maar na een innerlijke conversatie tussen ‘rede’ en ‘gevoel’ vond ze het wel goed. #happyme
