Ik hou niet van titels die een lijst aankondigen maar voor een keer ga ik er toch zelf mee uitpakken.
Stel: je hebt zowat al mijn blogberichten over Bretagne gelezen en je denkt er over om dit jaar de proef op de som te nemen. Je wilt zelf op ontdekking in Bretagne. Want is het daar wel zo mooi en rustig als Bernadet beweert? En zijn de crêpes daar wel zo lekker?
Niet langer denken, gewoon doen, is mijn advies.
En als je een ervaringsdeskundige gids zoekt, zoek niet verder. Ik ben kandidaat. ?
Het kriebelde al even om weer te schrijven over Bretagne. Het vorige verhaal in deze reeks speelt zich af in Erquy. Daar blijf ik nog even hangen want er valt veel te vertellen over deze havenstad aan de Côtes-d’Armor.
Erquy is Asterix-gebied. En als je je afvraagt waarom, lees dan vooral verder. Duizelingwekkende caps, wilde orchideeën en vreemdsoortige creaties, ook zij passeren de revue. En verder kilometers rotsen, strand en azuurblauw water.
Pinkstermaandag in Erquy. Een feestdag die die 10e juni maar weinig feestallures had. Het was koud en de zon verschool zich achter dikke regenwolken.
Op de dijk ontmoetten we ’s middags een Française die net van het strand kwam. Deze ontmoeting was ons eerste lichtpuntje van de dag.