Categorieën
Op stap

Wandelen op de grens tussen Kempen en Hageland

De diepste holle weg van Vlaanderen ligt in Halen.

Ik hou van wandelen door holle wegen, en in Halen heb ik mijn hart kunnen ‘ophalen’!
Dit is een mooie wandeling voor op een zonnige dag. De holle wegen bieden je de nodige verfrissing op warme dagen. Je krijgt ook een heel mooi zicht op de wortels van de grote bomen die boven op de hellingen staan. Sommige bomen lijken wel te balanceren op de rand…

In Halen vind je ook één holle weg met steile hellingen tot 12 m hoog, de diepste holle weg van Vlaanderen.
Holle wegen geven je niet alleen veel om je over te verwonderen, ze hebben ook een grote ecologische waarde.
Meer info vind je op: Natuurpunt – Natuurgebied Loksbergen

Startplaats: museum De Reinvoart, Hagelandstraat 1, Loksbergen – Halen (herberg open op zat en zon)
3 bewegwijzerde wandelroutes + verbindingsroute van 0,5 km (zwart ‘x’)
Wil je alleen de diepste holle weg zien, dan volstaat de blauwe route, en een kort stukje groen, en zwart van en naar de startplaats, samen ong. 6,5 km.
Wil je meer holle wegen zien, én een flink stuk wandelen, dan kan je oranje nog toevoegen. Totaal: ong. 12 km.
Neem je de blauwe route, dan passeer je ook enkele wijngaarden.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Categorieën
Natuur

Een zomerse verrassing

Mijn man en ik zijn de beheerders van een vrij wilde tuin.

Af en toe proberen we er een beetje vat op te krijgen, maar de natuur laat zich niet zomaar intomen.

Dat leidt al eens tot verrassingen, en gelukkig niet altijd in de vorm van prikkende distels of brandnetels. Soms zijn er ook er kleine juweeltjes bij, zoals dit vlas.

De lichtblauwe bloemetjes en de ronde zaaddoosjes worden gedragen door heel dunne stengels. De plantjes zien er enorm fragiel uit, maar ze zijn er toch maar mooi in geslaagd om hun plaatsje te veroveren tussen de hoge grassen.

Mooi…

Afbeelding2 - kader

Categorieën
Natuur

Verstilde pracht…


De koude wintermaanden horen weer tot een ver verleden, maar toch wil ik dit graag nu met jou delen.

Op een koude winterochtend lag deze klaproos op het berijmde gras.

Tijdens enkele warme winterdagen had de plant de kans gekregen om te gaan bloeien. Die ene bloem schitterde dagenlang in de zon, tot de kou er vat op kreeg.

De stengel viel tegen de grond, maar de bloem bleef het zonlicht opvangen, zelfs terwijl ze daar zo verstild lag.

Don`t copy text!