Categorieën
Streek-GR Haspengouw

Streek-GR Haspengouw – verborgen parels in Borgloon

Zaterdagochtend, iets over 9. Het centrum van Kerniel was nog gehuld in ochtendstilte toen Tina Sauwens en ik klaarstonden voor een nieuwe etappe van de doorsteken. Het plan was om de doorsteek naar het Zuiden te volgen, naar natuurgebied Overbroek in Gelinden.
Zoals we eerder al ontdekten op de Streek-GR, durven plannen al eens te wijzigen onderweg. Zo ook in Borgloon, waar een verkeerde keuze nadien toch de juiste bleek te zijn.


Het kunstwerk Untitled #158 van Aeneas Wilder in Kerniel.

Een zaterdag in Kerniel

Twee weken nadat Tina en ik gestart zijn met het bewandelen van de doorsteken van de Streek-GR Haspengouw, staan we opnieuw in Kerniel. Het is net 9 uur geweest op deze zaterdagochtend. De straten in het dorpscentrum zijn leeg.

Terwijl we de camera’s uit onze rugzakken halen en ons enthousiasme over de op handen zijnde tocht met elkaar delen, worden we gadegeslagen door twee dorpsbewoners. Ik voel me even een vreemde eend in de bijt. Wandelaars zijn ze wel gewoon in Kerniel aan het Fruitspoor maar misschien niet op dit uur van de dag.

Het is een frisse ochtend met veel kleine wolkjes en veel roze. Voor het eerst hebben we een allebei een dikke jas aan. En een warme sjaal en handschoenen mee.


Eeuwen geleden noemden ze Kerniel nog Kirnile.

Ochtendgloren in de Vallei van Colen

Van Jesseren tot aan ’t Terraske in Kerniel volgt de route het oude Fruitspoor. Vandaag laten we dat pad links liggen want de route leidt ons door het dorp de heuvel af. De imposante treurwilg aan de rand van het dorp kleurt nu geel en bruin. Zijn takken hangen er roerloos bij. Er is geen enkel zuchtje wind vandaag.


Nevel hangt laag boven de Loonse heuvels.

In dit ochtendlicht oogt de Vallei van Colen nog mooier dan anders. Nevel hangt over de velden. Het kunstwerk op de heuvel versmelt met de achtergrondkleuren. Wat een prachtige plek is dit toch! 😊

Bij elke eerdere wandeling langs dit punt, kwam het witte paard in de weide ons begroeten. Ook vandaag weer. Al heeft hij nu meer aandacht voor het lange gras aan zijn voeten dan voor Tina.


Tina en het witte paard.

Een kruispunt op de doorsteken van de Streek-GR Haspengouw.

Van de abdij naar de Stroopfabriek

We volgen het pad richting de oude Abdij Mariënlof waar tot 2020 nog zusters woonden. Vandaag blijven de blauwe, houten poorten dicht. Hopelijk slaan ze ooit weer open voor het publiek dat de schoonheid van de site wilt bewonderen.

Het onverharde pad links van het Fruitspoor leidt ons langs fruitboomgaarden, richting het centrum van Borgloon. Ook hier is het rustig. We stoppen even om foto’s te maken van de rijen laagstammen tegen de heuvel.


Nog mooier in het echt, deze kleuren .

Op het plein aan het bezoekerscentrum van de Stroopfabriek neem ik de verkeerde beslissing. We staan op een kruispunt van routes. De ene leidt naar Sint-Truiden en Huy, de andere naar Hoepertingen. Zonder de wandelkaart opnieuw te raadplegen kies ik voor Hoepertingen, al is dat niet de kortste route naar Gelinden, ontdekken we pas veel later.


Mooie tekst op de deur van het bezoekerscentrum van de Stroopfabriek in Borgloon.

Greenspot Rullingen

We overbruggen het lange, saaie stuk langs de Sittardstraat om links van de weg onder de Steenweg Borgloon te duiken. Aan de andere kant wandelen we verder op de grasstrook tussen weg en plantages. We bevinden ons nu op de oranje route van Greenspot Rullingen.


Nu het blad van de populieren gevallen is, springen de bollen maretak nog meer in het oog.

Honderden keren ben ik hier langsgereden. Onderweg van Wellen naar Borgloon en Tongeren. Wat ik pas vandaag ontdek is dat er parallel met deze weg een wandelpad loopt. Dat na een paar honderd meter versmalt tot een paadje dat tussen de bomen van een bosje verdwijnt. Verrassend!

De verkeersgeluiden nemen af naarmate we verder wandelen, weg van de weg. Het pad leidt ons door een holle weg en onder een loofgang van bomen en hoge struiken. Naar Kuttekoven, zo ontdekken we. Want iets verderop, achter enkele hoogstambomen, ontwaren Tina en ik de kerk van dit rustige dorp.


Op de oranje route van Greenspot Rullingen, onder de loofgang.

Ochtendzon op het herfstblad. Met hoogstamfruitbomen op de achtergrond.

Terug op het Fruitspoor

Hoge treden, sommige komen hoger dan onze knieën, leiden ons weer naar het Fruitspoor. Dat is hier een kort, smal pad, begroeid met jonge bomen en struikgewas. Er staat een brede bank op dit spoorwegtalud. Hier kan je op je gemak van de schoonheid van deze plek genieten.


Op het spoorwegtalud in Kuttekoven.

Iets verderop volgen we een pad tussen akkers en weilanden. De lucht kleurt blauw nu. We genieten van een beetje zonnewarmte terwijl we het weidse landschap overschouwen.


Warme kleuren in dit akkerlandschap in Borgloon.

Het Fruitspoor in Kuttekoven.

In de vallei van De Herk

We verlaten het verharde fietspad, de weidsheid en het zonlicht om af te dalen in een andere wereld. Een diepe, holle weg. Meer besloten, koeler en vochtiger dan het omringende landschap. Het is hier ruiger en het lijkt of de tijd hier heeft stilgestaan. Of de mens alles naast dit pad ongemoeid heeft gelaten.

We laten ons betoveren door deze mooie plek. Wandelen rustig vooruit, terwijl konijnen links en rechts opgeschrikt wegspringen op de steile heuvelflanken. Merels en mezen vliegen laag voor ons door. Vlakbij tokkelt een bonte specht en een eekhoorn verstopt zich aan de achterkant van een boom.


Een prachtige plek in de Vallei van de Herk.

Natuurgebied Meersbeemden

Het pad wordt breder en we verlaten de spoorwegbedding. We wandelen nu door Meersbeemden, een natuurgebied in de vallei van de Herk dat bekend staat om zijn natte hooilanden. Het pad volgt hier de loop van de rivier tot op de grens met Wellen.

In dit gebied mag de Herk weer meanderen als vanouds dankzij herstelwerken van Regionaal Landschap Haspengouw en Voeren. Ze creëerden hier ook nieuwe poelen voor salamanders en bruine en groene kikkers. En bieden zo extra kansen voor leven in en rond het water.

Meer hierover lees je hier: Meersbeemden en Helshoven.


De Herk meandert weer in natuurgebied Meersbeemden.

Hier krijgt het leven in en op het water meer ruimte.

De juiste keuze

We hoppen de grens met Wellen over, en weer terug, en wandelen de laatste kilometer tot aan de rand van het centrum van Hoepertingen. Waar we besluiten dat 8 km voldoende is voor vandaag.

Het was een kort traject maar wel eentje waar ik echt van genoten heb. Zo dichtbij huis weer zo verrast worden door prachtige stukjes natuur, dat doet deugd.
En zo werd mijn foute keuze van deze ochtend de beste keuze die ik kon maken vandaag. Wat Tina beaamde. 🙂


Mooi, die hoedjes omringd door frisgroen blad.

Het viel ons op dat op dit traject veel banken staan. Tijdens de vorige wandeling troffen we er slechts eentje aan. Maar wel op een prachtige plek: een holle weg in Eggertingen.

Een volgende keer trekken we zeker naar het Zuiden. Of misschien vervolgen we onze weg wel richting Sint-Truiden. We naderen weldra een nieuw kruispunt dus wie weet …


Op dit traject wandel je door Verborgen Moois Kerniel, natuurgebied Kuttekoven, Greenspot Rullingen en natuurgebied Meersbeemden. Er is overlap van de verschillende gebieden.

Wil je graag meer weten over het Fruitspoor? Op de website van het Agentschap Onroerend Erfgoed worden de geschiedenis en de toekomst van deze spoorwegbedding belicht.

Ontdek hier de andere trajecten op de Streek-GR Haspengouw.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Don`t copy text!