Zes september was een heuglijke dag. Samen met Tina Sauwens stapte ik die zondag de laatste 20 km van de Streek-GR Haspengouw.
Toen al spraken we erover om ook de verbindingsroutes erbij te nemen. Op 15 november vertrokken we opnieuw, aan de kerk van Kortessem waar we tijdens de zomer al eens passeerden. Het einddoel van onze tiende etappe: de mooie Vallei van Colen in Kerniel.
Een duik in het herfstbos
Tijdens onze tweede etappe van de Streek-GR Haspengouw ontdekten Tina en ik al enkele mooie Kortessemse plekken zoals het Jongenbos en het wandelpad langs de Mombeek.
Nu trekken we zuidwaarts richting Borgloon. We nemen niet de kortste weg. De GR-route maakt een grote omweg langs dorpen waar we vandaag voor het eerst een voet zetten. Wandelend van dorp naar dorp realiseer ik mij voor het eerst hoe groot de gemeente Kortessem is.
Aan de rand van het centrum duiken we het Bellevuebos in. Ik was hier al vaker. Twee jaar geleden organiseerde ik hier nog een winterse Verrassende Blogwandeling. Het had de nacht ervoor flink gevroren. Ijs lag op de vijvers en het was heel koud.
Vandaag zijn de temperaturen mild. Er staat wel een krachtige wind maar in het bos wandelen we in de luwte.
Ijsjes en Eggertingen
Zondagochtend iets over 9 en het is al druk in het bos. We kruisen veel andere wandelaars. Begroetingen worden uitgewisseld.
Op het pad ligt een dik, roestbruin bladertapijt. Bundeltjes lichtbruine paddenstoelen sieren vermolmde boomstronken. En in de lucht hangt een heerlijk zoete herfstgeur.
In Guigoven, waar het asfalt overgaat in een onverhard pad, ontdekken we Ijssalon Fragola. We staan voor een gesloten deur, helaas. Het is nog vroeg maar een ijsje zouden Tina en ik zelfs op dit ochtenduur niet afslaan.
Tegenover het Rood Kasteel loopt een pad, parellel met de Mombeek, natuurgebied Eggertingen in. Dit gebied wordt beheerd door Limburgs Landschap vzw en het bestaat uit drie beekvalleien.
De route leidt ons niet door dit stukje natuur, helaas. Wij stappen de helling op naast de parking van het kasteel richting het dorp Eggertingen.
Wat opvalt terwijl we hier wandelen, is de stilte. Hier horen we amper iets. Een landbouwvoertuig, een passerende auto, enkele stemmen. En verder alleen het ruisen van de bomen in de wind. Wat een zalige plek om te genieten van de stilte.
In de schaduw van hoge populieren staat een pracht van een hoeve, gebouwd in 1847. Hier zou ik kunnen wonen. 😊
Vergane glorie in Grimmertingen
We bereiken Grimmertingen. Dit dorpje was mij totaal onbekend. Nochtans huisde tot in 2010 het befaamde sterrenrestaurant Clos St. Denis in het Kasteeltje van Grimmertingen. Dit imposante gebouw – te groot voor dit kleine dorp naar mijn gevoel – straalt nu tristesse uit. De letters op de zijgevel vielen ten prooi aan de elementen.
Over verharde wegen wandelen we verder richting Gors-Opleeuw. Op de weg tussen de akkers jaagt de wind ons op. Hij verwart onze haren en waait onze woorden weg.
Zammelen, die scone
We komen aan in Zammelen. Zammelen is een prachtgebied. Vooral in de lente als de bermen vol voorjaarsbloeiers staan. Ik kom hier graag.
De Streek-GR Haspengouw volgt een stuk van de blauwe route in dit natuurgebied. We wandelen tussen de velden en door groene corridors. Hier en daar is het drassig. Een mooi plankenpad leidt ons naar de rode route.
De wind houdt ook hier stevig huis. Ik voer een hevig gevecht met de kaart terwijl ik probeer uit te stippelen hoeveel kilometers we nog van Borgloon verwijderd zijn.
Iets voorbij Zammelen loopt het pad over in het oude Fruitspoor. Dit volgen we tot in de prachtige Vallei van Colen. Daar beëindigen we onze etappe.
Terug in de tijd
Onderweg maakte ik wel tachtig foto’s. Minder met het oog op de stoffering van dit verhaal. Vooral om indrukken vast te leggen en de rode draad te vinden van de etappe.
Wat ik opmerkte toen ik de fotoreeks bekeek was dat het leek alsof we in Kortessem een stap terug in de tijd gezet hadden. Onder meer door de oude wegkapelletjes met de verbleekte, stoffen bloemen. Door de retro-smoutebollenkraam aan Wouddal, het smalle raam met de kanten vitrage en de kaduke letters in Grimmertingen. Ook de zondagse stilte droeg eraan bij.
Op dit traject kan je kennismaken met vier wandelgebieden: Verborgen Moois Bellevuebos, natuurgebied Eggertingen, Greenspot Zammelen en Verborgen Moois Kerniel.
De hoofdroute van de Streek-GR Haspengouw vormt een lus die je, mits je goed oplet op de kruisingen, vlot kunt volgen. De doorsteken bewandelen, dat is een ander paar mouwen. Zo ontdekten Tina en ik tijdens onze volgende etappe. Wordt vervolgd.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.