Geef mij maar een herfstwandeling. Ik wil dan alles in me opnemen. Onderweg zoveel mogelijk links van me kijken en zeker ook naar rechts. En naar boven, naar de alsmaar lichter wordende kronen. En langs de paden speuren naar de haast verborgen juweeltjes in wit, paars, oranje en roze. Naar gladde hoedjes en grillige vormen.
Zo’n wandeling maakt me blij en laadt me op. Zo’n wandeling maakten Stef en ik eergisteren in natuurgebied Donderslag in Oudsbergen.
Een zomerse dag in Donderslag
Ik herinner me een mooie zomerse tocht over Donderslagse paden in 2016. Ik was uitgenodigd om er te gaan wandelen met vriendin Tanja en haar hond Zabo.
Tanja en ik kozen een middellange route en ontdekten te laat dat we daarvan afgeweken waren. We waren te fel opgegaan in ons gesprek. Er zat niets anders op dan de kortste route terug te nemen.
Een uur of wat later stonden we terug op de parking. Alle drie moe en dorstig. Met meer dan 12 km op de teller.
Paddenstoelen in Ophovenderheide
Zondag maakten Stef en ik een herfstwandeling in datzelfde Donderslag (Ophovenderheide). We volgden de gele route die start aan parking 2 in Opglabbeek.
Vlak na ons vertrek ontdekten we al dat je met de camera in de hand in de herfst geen meter vooruitkomt in Donderslag.
De bosrand staat vol paddenstoelen. Ik wist niet waar eerst kijken. Mijn hart maakte sprongetjes van vreugde. En dat zou het gedurende onze tocht van 4 uur heel regelmatig blijven doen.
Misschien kijkt een doorgewinterde paddenstoelenliefhebber niet meer op van wat wij naast het pad opmerkten, maar voor ons waren ze bijzonder. Die grillige gerimpelde geweizwammen die als lange vingers omhoogstaken uit het gras. De tonderzwammen gecamoufleerd met mos, hun kleur licht fluorescerend. De prachtige, stevige boleten met hun donkere hoed.
Zet mij in een bos vol paddenstoelen en ik voel me als een klein kind in een speelgoedwinkel. 🙂
Duinen en vennen
Ophovenderheide maakt deel uit van de Duinengordel en Nationaal Park Hoge Kempen. Je kan hier eindeloos dwalen op de paden. Tussen jonge bomen, over landduinen en lange dreven. Langs open landschappen met heide en vennen.
Eén minpuntje: op de achtergrond hoorden we haast voortdurend verkeersgeluiden. In het vennengebied vielen die geluiden gelukkig weg.
Aan het Turfven genoten we op een bankje van een pauze. Een blauwe reiger tuurde net als wij over het rimpelloze wateroppervlak.
Soms heeft een mens niet meer nodig. 🙂
Praktisch
Start op parking 2 aan de Leemkuilstraat 21 in Opglabbeek (naast Sentower Park).
Of kies voor parking 1 aan het einde van de Donderslagweg in Meeuwen, als je liever meer tijd aan de vennen doorbrengt.
Je kan kiezen uit verschillende wandelroutes van 4 tot 14 km.
Paardrijden en mountainbiken is ook toegestaan in dit natuurgebied.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.