Op zondag 19 juli organiseerde ik een Verrassende Blogwandeling in Berg, deelgemeente van Tongeren. Daar had ik nog niets over verteld dus maak ik dat hier en nu goed. 😊
Omdat Stef en ik weinig foto’s hadden van de Verrassende Blogwandeling zelf, voeg ik er enkele bij van de voorbereidende wandeling in juni.
Zondagochtend in Berg
Een zomerse zondagochtend in Tongeren. Met z’n twaalven staan we op de boomrijke parking bij de startplaats. In een heel grote kring, ver uit elkaar. Het is een beetje vreemd, al die afstand. Want de meeste medewandelaars kennen elkaar ondertussen goed tot heel goed.
Deze ochtend gaan we samen wandelen in Berg. Daar ligt veel verborgen moois voor het rapen. Daarom stippelde Regionaal Landschap hier een Verborgen Moois-route uit. Een rode route van een zestal km door een heuvelachtig, agrarisch landschap met hogerop weidse vergezichten. Je loopt hier door bosjes en door het dorp op de heuvel. Langs boerenerven, akkers en graslanden.
En wie graag wandelt door holle wegen (wie niet eigenlijk?) kan in Berg zijn hart ophalen. 😊 Er zijn er hier maar liefst drie!
Ik hou van dit landschap met zijn zomerse bloementapijten in bermen en akkerranden. Met zijn aardappelvelden vol witte bloempjes, zijn nieuwsgierige paarden en koeien én zijn kerselaars.
Leefgebied van de das
Wie ook van dit gevarieerde landschap houdt, is de das.
Vroeger dachten ze dat dassen tot de familie van de beren behoorden door hun erg gedrongen lichaamsbouw en hun logge bewegingen. Ze behoren echter tot de marterachtigen. Al zie je die verwantschap niet onmiddellijk als je een das vergelijkt met pakweg een boommarter.
Ik vind dassen fascinerende dieren.
Ze leven in een clan, gezellig dicht bij elkaar in een burcht. Elke burcht heeft verschillende kamers, meterslange gangen en verschillende ingangen.
Hun territorium telt meerdere burchten. Buiten de burchten creëren dassen speelplekken waar ze zich uitleven met hun kroost. Ze hebben latrines en zelfs krabbomen.
Op de website van Onze Natuur vind je meer weetjes over de das.
De Stichting Dassenwerkgroep Brabant (NL) deelt een pak interessante informatie over burchten op haar website. Ik ontdekte er wat stortbergen zijn en welke functie krabbomen hebben. En dat er dassen leven in burchten van vele duizenden jaar oud.
Ontmoeting met nog een wandelaar
Na onze wandeling stoppen we op het pleintje vlakbij de ingang aan de parking. We kijken nog wat rond en praten even na. Na alle andere Verrassende Blogwandelingen volgde telkens een etentje met de groep. Dat kan nu niet. Dus doen we het op deze manier, op deze toch wel heel aparte plek. De stedelijke begraafplaats, een park met een grote variatie aan lage beplanting en met prachtige, hoge bomen.
Een dame, plantje in de hand, loopt het pleintje op. Ze merkt ons op en vraagt of we iets zoeken.
Ze wil graag helpen. De begraafplaats is ook zo groot. Helemaal achteraan is het moderne gedeelte, achter de gele rozen. Links het oudste gedeelte, met de graven vergund voor 50 jaar.
We praten kort en nemen afscheid
Ze stapt enkele meters verder. Draait zich dan om. “Zijn jullie in groep?”
“Ja, we hebben een wandeling gemaakt”, antwoord ik. Waarop zij reageert met: “Ik wandel ook, elke dinsdag, met vriendinnen.” “Blijven doen!”, reageer ik. “10 km op, 10 km terug”, zegt ze nog, en dan: “Ik ben 84.” Algemene verbazing bij haar publiek want deze dame ziet er nog héél kwiek uit.
Om oud te worden, moet je jong blijven
besluit ze.
Mooier kunnen wij het niet verwoorden. 😊
Wat vonden mijn medewandelaars ervan?
Traditiegetrouw vroeg ik mijn medewandelaars om hun ervaringen te delen.
Mieke en Patrick waren vooral vol lof over het laatste stukje bos waar we door wandelden. De holle wegen vonden ze ook mooi, het graan op de akkers, de boomhut en zelfs de parking.
Lin voelde zich door dit (andere) landschap alsof ze op vakantie was. Ze was blij verrast door het open landschap, het bos en de mooi aangelegde begraafplaats.
Ook Frederik sprak over een vakantiegevoel. Een safarigevoel zelfs. (Met dank aan Zephyr)
En ook Nina vond het eindpunt van de wandeling heel verrassend. Het was een speciaal rustmoment.
Wendy zei: “Wij hebben geen dassen gezien maar zij hebben ons zéker gezien.” 😊
De vorige Verrassende Blogwandeling dateerde van 2 februari 2020 en hemeltjelief wat hadden we dit gemist. Dit samen op stap zijn, samen genieten van een ander landschap, samen nieuwe dingen ontdekken, samen praten. Alles was goed, zolang het maar samen was.
Tips
De wandeling start op de parking van de stedelijke begraafplaats in de Gousbeemdstraat, 3700 Tongeren. Dat is vlakbij de dorpskern van Berg.
Ik raad je aan om de route tegenwijzerzin te volgen. Zo krijg je het mooiste stukje op het einde van je wandeling. Dat is de lange holle weg met aan weerskanten hoge bomen ingepakt door dikke, bleke klimopwortels.
Als je daarna rechts afslaat, richting de parking, passeer je Zephyr. Tijdens de laatste etappe van de Streek-GR Haspengouw die ik deze zomer wandelde samen met Tina Sauwens, passeerden we daar weer. Sinds weten we dat het de moeite loont om ook het onverharde pad naast het gebouw even in te wandelen.
Horeca vind je in het centrum van Tongeren.
Wil je nog meer wandelen in de buurt? Kijk dan op de Wandelwebsite van Toerisme Tongeren.
Bron: https://www.natuurpunt.be/pagina/das
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.