Categorieën
Streek-GR Haspengouw

Streek-GR Haspengouw – Wilgen in de nazomerzon

Op zondag 6 september heropende de Antiekmarkt in Tongeren. Tina Sauwens en ik waren erbij. Niet om te snuisteren tussen oude meubels en lampetkannen maar om vanuit Tongeren verder te stappen richting Alden-Biesen. Op de Streek-GR Haspengouw, de Grote Route die ons al twee maanden in de ban hield. We genoten van het onderweg zijn maar hoopten toch dat we die dag onze eindbestemming zouden bereiken.


Zicht op de Infirmerie in Tongeren.
Het is heerlijk wandelen in Tongeren op het nieuwe pad langs het water. Hier met zicht op de Infirmerie.

Koele ochtend in Tongeren

Zondagochtend aan de rand van het Tongerse stadscentrum. Achter ons ligt de Beukenberg, voor ons het pad naar het eindpunt. Meer dan 20 km zullen we moeten overbruggen in dit heuvelachtige landschap. Het zal onze langste wandeling zijn op dit traject van de Streek-GR Haspengouw.

Mogen we deze namiddag de torens van Landcommanderij Alden-Biesen aanschouwen?

We hebben de tijd.
En het is prachtig wandelweer. Een lucht van het mooiste blauw. Koelte en ochtenddauw.


Antiekmarkt in Tongeren.
De zondagse Antiekmarkt in Tongeren, terug van lang weggeweest.

Door het oude centrum

De route leidt ons door het hart van de stad. Langs het bronzen beeld van Ambiorix en langs de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek op wiens hoge toren een wimpel wappert in de kleuren van de stad (wit en blauw).

We passeren de achterkant van het Gallo-Romeins Museum en wandelen richting de Leopoldwal. Vanochtend wordt voor het eerst sinds maart opnieuw de Antiekmarkt gehouden langs deze wal en in de centrumstraten. Het is er nog rustig nu.

Voor we het centrum van Tongeren verlaten via de Kastanjewal, wandelen we nog even door de oude straten rond de Begijnhofkerk. Dit is voor mij het mooiste deel van de stad, dankzij de vele statige, eeuwenoude gebouwen.


Zaaddozen van een schermbloemige plant.
Nazomerpracht in de bermen.

Wandelpad langs De Kevie

We laten het stadscentrum van Tongeren achter ons en wandelen richting deelgemeente Berg. Over een verrassend mooi pad. Links van ons stroomt de Jeker, achter een brede slinger van bomen. Rechts van ons ligt De Kevie, een natuurgebied van meer dan 200 ha.

De rand van het pad kleurt groen dankzij planten als brandnetel en smeerwortel. Die laatste toont hier en daar een handvol felroze bloempjes.

Wilgen groeien naast en over het wandelpad. Hun lancetvormige bladeren glinsteren in het zachte licht van de nazomerzon.


Wandelpad langs De Kevie in Tongeren.
Wilgen omlijsten het wandelpaadje langs natuurgebied De Kevie in Tongeren.

Wat ook opvalt zijn de vele houten paaltjes met routeplaatjes, in de bermen naast het pad. Hier kruisen verschillende wandelroutes.
Op de Wandelwebsite van Toerisme Tongeren vind je meer info over de routes in en rond deze stad.


Ga op zoek naar de bever in De Kevie, met deze bever als gids.
Ga op zoek naar de bever in De Kevie, met deze bever als gids.

Blaarmolen op de Jeker in Tongeren.
De Blaarmolen op de Jeker is, dankzij een restauratie, weer maalvaardig.

Een potvis in Berg

In Berg passeerden Tina en ik al eerder deze zomer. Ik organiseerde er namelijk een Verrassende Blogwandeling in augustus en daarover publiceer ik binnenkort een blogbericht.

Berg is een landelijke deelgemeente met veel boerenerven, akkers en mooie, holle wegen.


Panorama in Berg (Tongeren).
Dan wil je een panoramafoto maken, loopt er, juist als je afdrukt, een paard in het beeld. 🙂

De Streek-GR leidt ons over de helft van de route van Verborgen Moois Berg die we eerder bewandelden. Op één punt wijkt hij af. En het is op dat verbindingsstuk dat Tina en ik blij verrast worden. Door een indrukwekkende potvis op zijn zij, een houten kerkje – half verzonken in de aarde – en een kudde bruine schapen waarvan de leider gedetermineerd naar de draad naast het pad stuift van zodra we zijn territorium naderen. Hier is hij de baas. Zijn gevolg zet het op een blaten.

Dit is de achtertuin van het atelier van Zephyr. Hier maakt Hedwig Snoeckx replica’s en reconstructies van mensen, dieren en voorwerpen.

Als je ooit het Gallo-Romeins Museum bezocht, heb je wellicht oog in oog gestaan met een Neanderthaler of een andere figuur van de hand van Hedwig. Misschien had je, net als ik, het gevoel dat ze ter plekke tot leven zouden komen op momenten dat niemand naar hen keek. Zo levensecht lijken ze.


Potvis bij Zephyr in Berg.
De potvis in de achtertuin van Zephyr in Berg.

Detail van de potvis van Zephyr in Berg.
Detail van de potvis.

Tijger of wesp (spin)

Iets verderop is het tijd voor een pauze, op een brede, houten bank in het bos. Waar we genieten van de zon die tussen de bladeren door op onze gezichten schijnt.

Voor we Berg weer verlaten, ontdekken we per toeval een tijgerspin, in haar rommelige web dicht bij de grond. Een tijgerspin wordt ook wespspin genoemd en de eerste die ik ooit zag, ontdekten Stef en ik op Connecterra vier jaar geleden.


Tijgerspin in haar web.
Een vrouwelijke tijgerspin in haar web.

Een mannetjes-tijgerspin zal je niet vlug spotten want alleen de vrouwtjes vallen op met hun gele strepen. Wat me fascineert zijn de papieren cocons die de vrouwtjes bouwen voor hun nageslacht. Zo zou ik er ook graag eentje ontdekken in de natuur.


Vrouwelijke tijgerspin.
In een andere pose.

Genoelselderen en Membruggen

We wandelen verder richting Bilzen. Maar eerst passeren we nog in buurgemeente Riemst.

Lange rijen wijnstokken op een glooiing wijzen ons erop dat we de dorpskom van Genoelselderen naderen. Daar staat het witte Wijnkasteel Genoels-Elderen te blinken in de middagzon. Op het terras voor het kasteel keuvelen de gasten, aan tafels onder grote parasols.


Wijnstokken in Genoelselderen.
Lange rijen wijnstokken vlakbij Wijnkasteel Genoels-Elderen.

Wijnkasteel Genoels-Elderen.
Zicht op het witte Wijnkasteel Genoels-Elderen.

Van Genoelselderen gaat het naar het Bilzerse Membruggen, langs akkers en boomgaarden. Op dit stukje van het traject is het drukker. Veel wandelaars en fietsers. Begroetingen gaan heen en weer. Een Aziatische dame op een fiets ontvouwt haar stralende glimlach voor ons, in het voorbijrijden. Tina en ik zijn beiden verrast. 😊


Genoelselderen.
Het wijde landschap in Genoelselderen met rechts een kleine kapel.

Onder een immense treurwilg poseer ik op een bank, voor een foto. Als ik omhoog kijk, langs de meterslange hangende takken, zo de kruin van de boom in, lijkt het of de wereld op me neer valt.

We wandelen De Molenbeemd in, het natuurgebied aan de Molenbeek dat beheerd wordt door natuurvereniging Orchis. Het is een gevarieerd gebied met natte hooilanden, bosjes en opvallend veel wilgen. Het is ook de thuis van de das en de zeggekorfslak.

Hier wandelen we over knuppelpaden tussen metershoge, rechte stammen en lage, groene kruiden. Op een brede boomstronk groeit een grijze tonderzwam, net boven de grond. Met zijn 40-tal cm lijkt hij op een laag bankje aan de rand van het bospad.


Knuppelpad in Molenbeemd - Membruggen.
Een van de vele knuppelpaden in natuurgebied De Molenbeemd in Membruggen.

De laatste lootjes

Na de waterrijke, groene oase van De Molenbeemd lijken de verkavelingswegen droog en donker.

Stilaan naderen we Rijkhoven met haar kasteel. Het eindpunt van onze wandeling en van deze Streek-GR Haspengouw.

Die laatste lootjes, waarom zijn ze altijd zo zwaar?
Om half 4 wandelen we de poort van Alden-Biesen binnen. We zijn moe en voelen ons alsof we al dagen op weg zijn. Mijn voetzolen branden. Ik snak naar iets zoets om de dorst mee te lessen.

We vieren dit einde van ons wandelavontuur met een drankje op het terras van Het Apostelhuis, samen met onze partners, zonder wiens hulp we onze plannen niet hadden kunnen realiseren.

Elk einde is een nieuw begin.

Tina en ik broeden op nieuwe plannen. Waar we nu nog niets over lossen.

Dit verhaal wordt zeker vervolgd. Want er ligt nog een hele wereld voor ons open. Om te ontdekken, gaandeweg.


Tina Sauwens en Bernadet Wehenkel, terug in Alden Biesen.
Terug in Alden-Biesen, het begin- en eindpunt van onze Streek-GR Haspengouw.

Nog enkele weetjes

  • De route is 130 km. Wij wandelden ongeveer 144 km omdat we enkele keren van de route afweken, al dan niet bewust.
  • We waren meer dan 40 uren onderweg, opgedeeld over 9 dagen.
  • We vertrokken in Alden-Biesen op zondag 5 juli, toen de zomer nog jong was en de wereld nog groen. Onderweg zagen we de vruchten dikken en rijpen, het graan binnengehaald worden en de bladeren kleuren. In dit mooie Haspengouw

Wil je alles lezen over onze ervaringen op het traject van de Streek-GR Haspengouw?
De linken naar dit en alle andere berichten vind je terug op de pagina In het spoor van de GR


Roulotte van Zephyr in Berg.
Een mooie roulotte in de achtertuin van Zephyr.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Don`t copy text!