Zondag 30 augustus. Het was een koele ochtend met veel blauw in de lucht. Warmer weer werd voorspeld die dag, veel regen ook. Het kon nog alle kanten op dus met het weer. Maar niet met de route. Want de blik van Tina en mij was gericht op het Noordoosten, waar heel in de verte de torens van het kasteel van Alden-Biesen lonkten. Ons eindpunt van de Streek-GR Haspengouw. Zien konden we ze nog niet, maar tijdens onze tocht zagen we wel de imposante toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek oprijzen boven de Tongerse velden. En dat stemde mij heel hoopvol.
Een koele ochtend in Heers
Op zondag 2 augustus strandden we in Heers, op de steenweg van Sint-Truiden naar Oreye. Luttele kilometers nadat in een Heerse holle weg een ree ons pad kruiste en ons zo een onvergetelijk moment bezorgde.
Vandaag is het opnieuw zondag. Vier weken later. Door allerlei omstandigheden kunnen Tina en ik nu pas weer samen op pad. We hebben hier allebei lang naar uit gekeken.
Als alles volgens plan verloopt, valt er iets minder dan 40 km te overbruggen tot aan de eindmeet in Rijkhoven. In Alden-Biesen aankomen zal niet voor vandaag zijn.
We zijn gekleed in laagjes en voorzien op temperaturen die schommelen tussen 13 en 20°C. Vandaag hebben we ook de regenjassen weer mee én de paraplu’s. Het is een mooie ochtend, met veel blauw en dikke, lichtgrijze wolken. De regenbuien lijken nog heel ver weg.
Akkers en weilanden
We hadden dit traject al eerder afgelegd als de hittegolf in augustus was uitgebleven.
Tussen de Steenweg in Heers en de Beukenberg in Tongeren, loopt de Streek-GR Haspengouw voor meer dan 75% over verharde verkavelingswegen tussen akkers en weilanden. Slechts een handvol groene corridors bieden onderweg verkoeling en beschutting. Hier wandelen bij temperaturen boven de 30°C leek ons geen goed idee.
Op deze koele zondagochtend is het hier wel aangenaam wandelen. We genieten van het heuvelachtige landschap en de vele panorama’s die het ons biedt.
Witte uien en fruitboompjes
De wereld is veranderd sinds onze vorige wandeling.
Er bloeien nog maar weinig bloemen in de bermen. Hier en daar ontwaren we enkele klaproosjes. Avondkoekoeksbloem bloeit voorzichtig in een Heerse akkerrand en het felblauw van de wilde chicorei toont zich tijdens deze ochtenduren.
Langs ons pad treffen we nu en dan bescheiden appel- en perenboompjes aan, hun takken zwaar van de rijpe vruchten. Het lijkt wel of niemand zich over hen ontfermt en hun fruit plukt.
Aardappelvelden, die in juli nog voor een zee van bloemen zorgden, liggen er wat verwelkt bij. Alle glans is verdwenen.
Ook hier wandelen we weer tussen maïs- en bietenvelden. Het graan is ondertussen geoogst.
In Heers kleurt een akker groengrijs door het loof van duizenden vuistdikke, witte uien. In Widooie treffen we dan weer een flinke lap grond aan met lage bonenstruiken, getooid met kleine, witte bloempjes.
Romeinse grafheuvel
De Romeinen wisten al dat het goed leven was, hier op Haspengouwse bodem.
Onderweg naar de oudste stad van België passeren we in Heers, op de grens van deelgemeenten Vechmaal en Horpmaal, een tumulus. Deze Romeinse grafheuvel, omringd door een haag, is nu een beschermd monument. Toen hij in de tweede helft van de 19e eeuw onderzocht werd, kon men alleen maar vaststellen dat de grafheuvel geplunderd was. Er restten slechts enkele potscherven.
Enkele eigenaardigheden: beneden op de heuvel staat een bank. Als je daarop zit, kijk je uit op de haag. En enkele meters verder hangt een groene, metalen vuilnisemmer, hoog boven de grond. Zelfs als ik me uitrek, reiken mijn vingers niet hoog genoeg om de bovenkant van de emmer te raken. Hier moet je je afval met een boogje in mikken als ware dit een basketbalring. 😊
Greenspot Heks
De route leidt ons langs vrijstaande hoeves met erven vol landbouwwerktuigen. En door kleine dorpskernen met nog meer boerderijen, dieren en alaam.
Een enkeling is buiten aan het werk. De zondagsrust overheerst.
We passeren Hoeve Picard, een begrip in de regio dankzij hun ambachtelijk ijs. En, jammer genoeg voor ons, nog gesloten tijdens onze passage op deze zondagochtend.
Vanaf hier loopt onze route over enkele kilometers van de 12 km lange gele wandeling van Greenspot Heks. Onderaan dit bericht geef ik je nog een wandeltip mee!
We stoppen even aan de Waterkuil, een mooie picknickplek aan de rand van een bos, en maken foto’s van de mergelblokken waar je naar hartenlust je naam of wat je ook maar wil, in mag kerven. De oude groeves op deze site zijn nu voorbehouden voor vleermuizen.
Pauze op de kruising
We passeren veel houten banken en picknicktafels op dit traject maar waar zijn ze als de honger toeslaat en we er eentje zoeken om op te pauzeren en ondertussen iets te eten?
Op een kruising aan een wegkapelletje vinden we eindelijk weer een bank. Eentje die naar voren helt. Erop zitten kan alleen als we onze voeten stevig op de grond houden.
Grote, zwarte mieren lopen rond onze voeten. Een frisse wind houdt hier huis, op deze open plek. Een groot contrast met de warmte en beschutting van de groene corridor die ons hierheen leidde.
Widooie, met zijn hamsters
Enkele jaren geleden ontmoette ik een man die in het mooiste dorp van België woonde. Die het niet kon begrijpen dat ik er nog nooit geweest was en mij uitnodigde om zijn dorp heel vlug eens te bezoeken. Aan zijn enthousiasme te horen was zijn Widooie (Bêdöj ) het paradijs op aarde.
Wat die man me verder allemaal vertelde, ben ik weer vergeten. Het enige dat ik tot vandaag wist over Widooie is dat ze in deze Tongerse deelgemeente elke zomer hamstertellingen houden in de akkers.
Want hier woont de wilde hamster, ook wel ‘korenwolf’ genoemd. Widooie is een van de weinige leefgebieden van wilde hamsters in België en de populatie hier wordt goed opgevolgd door verschillende organisaties onder coördinatie van Agentschap Natuur en Bos.
In juni 2019 werden 26 wilde hamsters uit een kweekprogramma, uitgezet in Widooie in de hoop de populatie te versterken.
Kasteel Widooie en ‘t Velohofke
Aan de rand van het dorp ligt het Kasteel van Widooie. Wie van Heers komt, passeert eerst de weg die aan een zijde omzoomd wordt door een haag met parallel een lange rij bruine beuken. Een impressionant beeld.
Je kan het kasteel niet bezoeken. Maar het beschikt over de ruimte en infrastructuur voor events. Mocht je dus ooit het genoegen hebben om uitgenodigd te worden voor een feestje op het kasteel, dan kan je ontdekken wat er achter de haag schuilgaat.
Toen Tina en ik aan de Streek-GR begonnen, droomden we over de terrasjes die we zouden doen onderweg. Het was zomer, warm vaak, maar de route leende zich niet tot uitspattingen die verder gingen dan een afhaalijsje. Tot in Widooie want daar leiden alle bordjes vandaag naar Fietscafé ’t Velohofke.
De zon schijnt en we hebben al flink wat kilometers afgelegd. Tijd voor een pauze op het terras/gazon, naast een roulotte. Bij ’t Velohofke staat de fiets centraal. Maar ook voor wandelaars als wij is het een fijne verpoosplek. We nippen van de huisgemaakte ijsthee (opgeleukt met kleine aardbeien, blauwe besjes en een partje ananas) en Tina geniet van appeltaart (waar ik voor pas omdat thuis nog een stuk verjaardagstaart wacht). 🙂
Tongeren komt in zicht
Als we Widooie weer verlaten, hangt de bui al in de lucht. In de verte regenen de wolken leeg. We zijn zo afgeleid door de dreigende lucht dat we het pad rechts missen en rechtdoor stappen. Afgeleid worden aan kruispunten is nooit een goed idee, weten we uit ervaring. Gelukkig is het niet ver om.
Op het plateau in Widooie, onbeschermd voor weer en wind, regent het lichtjes. Maar de regen zet niet door en als we in Piringen de vierkante toren van de Onze-Lieve-Vrouwebasiliek zien opduiken in de mist, is het bijna weer droog.
De laatste kilometers leiden ons over een van de wandelpaden van Verborgen Moois Beukenberg naar de Legioenenlaan aan de rand van het centrum van Tongeren.
Na een korte wandeling door het stadscentrum duiken we weer de heuvels in tussen akkers en weides. Maar dat is voor een volgende keer.
Heb je een van de vorige 7 blogberichten gemist? Ga dan naar de pagina In het spoor van de GR. Hier vind je de linken terug naar alle blogberichten in deze reeks.
Extra wandeltip
Wil je het landschap rond Heks ook verkennen maar liever minder kilometers afleggen? Dan raad ik je de gevarieerde, rode wandeling aan met vertrekpunt aan Herberg de Horne (Brugstraat 30, 3870 Vechmaal).
Op deze wandelroute ontdek je o.a. een stukje van het charmante dorp Heks en ook de Tranendreef met zijn bijzondere logeerplekken.
Ook deze route maakt deel uit van Greenspot Heks.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.