Eind februari brachten Stef en ik een weekend door in Walcheren. Dat weekend viel de regen vaak met bakken uit de lucht.
Naast hoofdstad Middelburg bezochten we ook Zoutelande en Veere. In Zoutelande hielden we het wel droog maar de krachtige wind hield ons ook daar gezelschap. In Veere verkenden we nieuwe paden.
De foto’s in dit bericht werden gemaakt door Stef.
Op het strand van Zoutelande
In mijn vorig blogbericht, Mooi Middelburg, deelde ik onze ervaringen tijdens ons februariweekend in de Zeeuwse hoofdstad.
Ik vond het heerlijk om de stad te verkennen maar op zaterdagnamiddag wou ik de zee zien.
Die wens bracht ons naar Zoutelande. Een kwartier met de auto en tien minuten na aankomst trotseerden we de onstuimige wind op de dijk. Iets verderop lag De Zeeuwse Rivièra, ons einddoel.
De wind in de rug dreef ons voort. Witgelige schuimvlokken stoven op rond onze schoenen. Op de woeste golven schommelden grote schepen die de Westerschelde achter zich lieten.
Na onze pauze in het strandpaviljoen vatten we de terugtocht aan. Tegen de wind in. Zand in de ogen, zand in onze haren. De zon zakte weg achter de horizon.
Meer hebben we niet gezien van Zoutelande die dag. Maar meer was ook niet nodig. ?
Nieuwe wegen verkennen in Veere
Het was op een hete julidag, ergens in het begin van dit decennium, dat we vielen voor de charme van Veere, het mooie stadje aan het Veerse Meer. Het was zo’n lome zomerdag waarop Stef en ik onze tuin in het Vlaamse binnenland verruilden voor een dag aan het water in Zeeland.
Die dag hingen we de toerist uit en we genoten zo van dit uitstapje dat we jaren later terugkeerden naar Veere. Om er rond te slenteren en te genieten van de sfeer en de gezelligheid.
En op 1 maart van dit jaar stonden we er weer. Veere is niet groot. Je zou kunnen denken dat er dan ook niet veel te ontdekken valt. Maar tijdens dit bezoek keken we verder dan de prachtige oude gevels en de straten met kasseistenen.
De Veerse stadswallen
We staken het water over aan de jachthaven en verkenden de Veerse stadswallen.
Tijdens een wandeling in dit gebied kan je in de geschiedenis duiken van deze ooit zo bloeiende vestingstad. Of je kan, zoals wij, genieten van natuur, rust en water tijdens een rondwandeling van een handvol kilometers.
Als je naar het Veerse Meer wandelt, vind je links een infobord met knooppunten. Die knooppunten laten je toe om zelf een route samen te stellen.
Dit is een waterrijk gebied. Op het plan staan de plekken vermeld waar je een trekpontje kan nemen. Dat is een pontje of vlot waarop je plaatsneemt en je jezelf vervolgens naar de andere oever trekt langs een touw dat van oever naar oever gespannen is. Vertrekken vraagt enige behendigheid en het pontje schommelt een beetje maar dit is een heel plezante manier om over te steken.
Begin maart toonde de lente zich in de sleutelbloemen bij het water maar droegen de bomen nog geen blad. En onder de zwaarbewolkte lucht pronkte de witte, 111-jarige Molen De Koe boven het groene landschap.
Nog meer beleven in Walcheren?
Bezoek Domburg, een kuststadje vol klasse met het nabij gelegen natuurreservaat De Manteling.
Kies in Oostkapelle voor een wandeling in de duinen en een bezoek aan het museum Terra Maris.
Verken havenstad Vlissingen.
Wandel op blote voeten door de branding en dwaal door het polderlandschap. 🙂
Meer info vind je op de website van VVV Zeeland.
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.