Categorieën
Op stap

Samen op stap … in het Pijnven

17 november kondigde zich aan als een prachtige dag voor een herfstwandeling. Fris en zonovergoten.

Voor de laatste Verrassende Blogwandeling van 2019 spraken we die ochtend af in het Pijnven in Eksel. Dit stuk topnatuur maakt deel uit van Bosland, ‘het grootste avonturenbos van Vlaanderen’ en het kindvriendelijkste.

De foto’s in dit bericht zijn van Leen Breemans, Tina Sauwens en mezelf.


The Treehouse in het Pijnven
Detail van The Treehouse in het Pijnven.

Wandelen tussen knooppunten

In het Pijnven kan je zelf bepalen tussen welke knooppunten je wandelt of je kan een van de gemarkeerde routes volgen. De oranje route had ik twee weken eerder al verkend en goedgekeurd. Die werd het. We wandelden deze keer in tegengestelde richting waardoor ik soms compleet gedesoriënteerd raakte. Maar uiteindelijk kwam alles goed.

We wandelden over brede boslanen bedekt met geel en goudkleurig herfstblad. De wind had de meeste bladeren ontfutseld van de beuken. We wandelden op smalle paden tussen kaarsrechte naaldbomen. En we passeerden open plekken bezaaid met de groene rozetten van het vingerhoedskruid.

Af en toe stopten we. Om even rond te kijken. Voor foto’s (natuurlijk ook van paddenstoelen), een praatje, een koek.


Paddenstoelen in het Pijnven.

Van bomen en bruggen

Over de boomstammen met het zitje onder (waar twee dames uitrustten van een wandeling waar de onze niets tegen was, en zij waren nog maar halfweg!) én over de fietsbrug van Fietsen door de Bomen. Tussendoor een boompje opmeten, met een kartonnen driehoek met koord en heel twijfelachtige resultaten. Was het nu 15 of 18 meter? En hoe zet je weeral stappen van 1 meter?



Verspringen voor het verst. En verbaasd zijn over de springprestaties van reeën en andere verspringers.

Even poolshoogte nemen bij The Treehouse en dan terug naar af.


The Treehouse infobord

Traditiegetrouw stilden we onze honger en dorst daarna rond de tafel van een plaatselijke brasserie. Dat is telkens weer een ontdekking en verveelt nooit.

Helemaal onderaan vind je de naam van deze brasserie en natuurlijk ook praktische details over de route (mocht je hem ooit zelf willen wandelen).


Fietsen door de Bomen
Wandelen tussen boomkruinen.

Fietsen door de Bomen
Op het hoogste punt van Fietsen door de Bomen.

Verrassende antwoorden

De vraag van de dag was heel eenvoudig: Wat heeft je het meest verrast vandaag?
De antwoorden waren heel uiteenlopend en verrassend. En werden opgevrolijkt met heel veel smileys. 🙂

Abdelhak was de jongste en zonder twijfel de meeste energieke van ons gezelschap van 13.
De houten dierenfiguren van de Bosbewonersroute en de houten totem aan The Treehouse inspireerden hem tot het maken van deze tekening. Compleet met specht tegen de stam. 🙂


kindertekening
De tekening van Abdelhak.

Nog onder de indruk van het verspringen schreef hij ook deze tekst.

Ik heb geleerd dat ik zo ver als een sprinkhaan kan springen maar niet zo ver als een kikker.

Abdelhak

In het Pijnven.
Hoe ver springen dieren? En wijzelf?

Mama Katrien noteerde dit antwoord:

Ik werd verrast door mijn goesting om te gaan wandelen om 10 uur op een zondag! Maar heel fijn om bepaalde mensen terug te zien na het weekendje*. Het heerlijke vriesweer en de mooie herfstkleuren waren een plus en ook heel verrassend. 🙂

Katrien

* Dat weekendje, daar schrijf ik binnenkort ook nog een stukje over.


De zon door de kruinen.

Leen had er een jaar lang naar uitgekeken, naar dat moment waarop ze niets anders op de planning had en eindelijk eens mee kon wandelen. Zij was ook de dame die ons van het boommeetmateriaal voorzag. En van boekjes over het Pijnven, uit een niet zo recent verleden.

Ik was verrast zoveel nieuwe mensen te ontmoeten. Hartverwarmend. 🙂
Verder ben ik verwonderd hoezeer ’t Pijnven veranderd is qua natuurbeleving sinds 2004, toen ik er de cursus bosgids volgde.

Leen

Tina publiceerde onlangs een heel mooi blogbericht over deze Verrassende Blogwandeling. Daaruit mocht ik enkele foto’s overnemen. Neem zeker de tijd om ook dat bericht te lezen.
Dit schreef ze die dag in Eksel:

Ik was verrast door de koude en warmte tegelijk. De zon overheerste gelukkig, net zoals het landschap dat enorm gevarieerd was. Ik heb ervan genoten om zo dichtbij toch ergens helemaal anders te zijn.

Tina

Hans antwoordde:

Bij het verlaten van een pijnboombosje werd ik verrast door een glooiend, open stuk landschap met lage struikjes en prachtig herfstlicht. 🙂

Hans

Zonlicht op de bosbodem in het Pijnven.

Ik vond het ook prachtig hoe de zon haar stralen over het landschap en tussen de bomen strooide die ochtend.


Bomenrijen in het Pijnven.

Na Wendy’s allereerste Verrassende Blogwandeling schreef ze deze tekst in mijn boekje:

De magie van het perfect samengaan van zon, bos en groep: de vrolijke kleuren van de bladeren én van de mede-wandelaars maken van ‘sombere’ herfst een wonderlijk mooi tafereel. Intens dankbaar!

Wendy

Zicht op Fietsen door de Bomen.
Zicht op Fietsen door de Bomen.

Ergens onderweg merkte iemand op dat de namen die (natuurgids) Marc gaf aan de paddenstoelen langs ons pad, verdacht veel leken op scheldwoorden, als je ze op een gemene manier uitsprak. Er ontstond hilariteit in de groep en ter plekke kwamen tientallen ideeën naar buiten tuimelen. We konden er bijna een boekje mee vullen. Tom verwoordde het als volgt:

Ik ben alvast benieuwd naar de ontwikkeling van het ‘Natuurgidsen-scheldwoordenboek’ waar ‘kleverige koraalzwam’ zeker een plek in verdient. 🙂

Tom

Tot zover het relaas van weeral een mooie en verrassende Blogwandeling.

Wil jij volgend jaar (weer) meewandelen? De data 2020 staan online. Zet ze alvast in je agenda.
We trekken onze wandelschoenen weer aan op zondag 2 februari. Dat is op 02/02/2020. Gemakkelijk te onthouden toch? ?


Zwavelkopjes
Mooie zwavelkopjes.

Praktisch

We volgden de oranje route, die in twee richtingen aangeduid wordt met bordjes. De wandeling is zo’n 6,5 km. Met Fietsen door de Bomen erbij een kleine 7,5.

Starten doe je aan de infoborden, vlakbij de parking aan de Kiefhoekstraat 16, 3940 Hechtel-Eksel. Rechts van de infoborden staat een huisje met toiletten.

Hoe bereik je de parking? Als je van Eksel komt, rij je tot net voorbij het vakantiepark (dat ligt aan de linkerkant). De ingang van het Pijnven en de grote parking liggen dan aan je rechterkant. Vlaggen wapperen je wellicht tegemoet.

Voor de lunch reserveerde ik een tafel in brasserie De Meule, in de schaduw van de oude molen. Reserveren is hier nodig want op zondagmiddag zijn er in de buurt van het Pijnven weinig andere eetgelegenheden geopend.


Naaldbomen in het Pijnven.

Één reactie op “Samen op stap … in het Pijnven”

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Don`t copy text!