Op 27 augustus vorig jaar maakte ik een belofte. Tijd om die in te lossen.
Tijdens onze road trip vorig jaar belandden we in Morlaix. Ik wilde heel graag die lantaarnhuizen zien waar onze vaste gids, de Trotter Bretagne, gewag van maakte. En daarna zouden we iets gaan eten in een van de vele eetgelegenheden die deze stad rijk is.
Morlaix is een havenstad in het Noorden van het Bretonse Finistère. Hieronder een kaartje om dat te illustreren.
Deze stad is historisch gezien interessant en dankzij de koopvaardij was Morlaix ooit een welvarende stad. Getuigen hiervan zijn de vele prachtige gebouwen die het oude stadsgedeelte rijk is, waaronder ook die lantaarnhuizen.
“Lantaarnhuizen?” hoor ik je al denken.
Ik kon er mij ook geen voorstelling van maken tot ik binnen stapte in la Maison de la Duchesse Anne (volgens Trotter het mooiste lantaarnhuis).
Deze lantaarnhuizen oftewel ‘Maisons à Pondalez’ in Morlaix zijn uniek in de wereld. Je moet er eentje bezoeken om te ontdekken en te ervaren hoe bijzonder ze zijn. En hoe belangrijk het is dat dit erfgoed beschermd wordt.
La Maison de la Duchesse Anne
Dit meer dan 500 jaar oude lantaarnhuis bestaat uit 2 woningen (elk met 3 verdiepingen) die met elkaar verbonden zijn dankzij een monumentale houten wenteltrap met galerijen op elke verdieping.
Tussen deze woningen bevindt zich een ruime binnenkoer van zo’n 25 m² (de lantaarn). Links ervan leidt de trap je naar de verschillende verdiepingen, rechts bevindt zich een grote open haard.
Het is een groot huis, een groots huis zelfs. Al die ruimte … En er hangt een heel aparte sfeer.
De trap
De houten traptreden vertonen slijtage van de vele voeten die hen sinds de constructie van de wenteltrap (begin 16e eeuw) betraden. De balk die de treden verbindt en steunt, reikt wel 11 m hoog. Hij werd gemaakt uit één enkele eikenhouten stam en werd volledig uitgewerkt met meerdere beeltenissen waaronder 3 patroonheiligen. Helemaal bovenaan staat één van hen, de engel Michaël die net de draak verslaan heeft.
Mooie details in het houtsnijwerk. Dit is een waar kunstwerk.
Er bestaan nog een tachtigtal lantaarnhuizen maar dit is het enige in Morlaix waar de originele, eiken trap bewaard bleef.
Ook elders in de trap en in het interieur van dit huis kan je fraai houtsnijwerk ontdekken.
De achtergevel
Tijdens ons bezoek nam ik de tijd om ook even naar buiten te glippen, naar de kleine koer die achter dit huis ligt. Hij wordt omgeven door metershoge muren en is in mijn ogen weinig interessant. Maar veel interessanter is de achtergevel van la Maison de la Duchesse Anne. Want waar de voorgevel eerder sober is (beige, bruin) straalt de achtergevel, met zijn rode en grijsgroene accenten.
De gids
De heel vriendelijke gids gaf ons bij het binnenkomen, samen met onze toegangsticketjes, een A4’tje dat aan beide kanten bedrukt was met de geschiedenis en de bijzonderheden van dit lantaarnhuis. Ik meen me te herinneren dat we een Nederlandstalige tekst meekregen (altijd een pluspunt). Op dat moment werd ik al helemaal afgeleid door het interieur. Ik was amper binnen en stond al vol verwondering naar boven te staren. 🙂
We mochten vrij rondlopen. En ook deelnemen aan de korte rondleiding waarbij ik andere bezoekers hoorde oh’en en ah’en. Omdat mijn Frans niet toereikend was gingen voor mij ongetwijfeld interessante weetjes verloren maar wat ik wel kon volgen was wat de gids vertelde over dakgoten anno 1500.
De goot
Begin 16e eeuw waren er nog geen dakgoten. Om het vocht buitenshuis te houden (ttz om het water beter door het huis te leiden) bouwden ze een goot die over de volledige lengte van het lantaarnhuis liep.
Het regenwater dat op het koertje achter de woning viel, werd via een gat onderaan in de buitenmuur naar de goot geleid. Daar stroomde het water door, door de gelijkvloerse kamers en de kelder, tot het aan de straatkant weer naar buiten kwam. Een eenvoudige manier om optrekkend vocht uit de muren en het vele hout te weren.
Die gaten zullen waarschijnlijk ook gemakkelijk toegang verschaft hebben aan kleine knaagdieren en andere schadelijke organismen, denk ik dan.
Stukjes goot zie je op de foto hieronder en op de allereerste foto van dit bericht.
La Duchesse Anne
Dit lantaarnhuis werd vernoemd naar Anna van Bretagne. Hertogin Anna speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van Frankrijk. Ze leefde van 1477 tot 1514 en haar levensverhaal is verre van alledaags. Op haar vijfde smeedden haar ouders al plannen voor een huwelijk, op haar twaalfde werd ze hertogin van Bretagne en dat bleef ze tot aan haar dood. Ze huwde 3 keer en werd 2 keer koningin van Frankrijk.
Vorig jaar kwam Anna van Bretagne nog in het nieuws toen dieven in haar geboorteplaats Nantes aan de haal gingen met haar gouden hart.
Terug buiten
Nog even enkele kiekjes maken aan de ingang van dit lantaarnhuis. En daar viel ons op hoe vreselijk scheef de woning stond.
Morlaix heeft een mooi oud stadsgedeelte. Je kan er verdwalen in de vele steegjes en er de vakwerkhuizen ontdekken en de beelden die her en der het straatbeeld sieren. Voor dat laatste moet je wel af en toe omhoog kijken. 🙂
De skyline van Morlaix wordt bepaald door het 58 m hoge viaduct waarover treinen rijden, hoog boven de hoofden van de inwoners en bezoekers van de stad. Je kan de eerste verdieping van dit viaduct bezoeken tijdens de zomermaanden. Meer info krijg je bij het bureau van toerisme.
De avond van ons bezoek (op 27/08/18) postte ik een foto op Instagram met deze tekst: Detail of the impressive Maison de la Duchesse Anne in #morlaix. I was stunned by the beauty of this 16th century building.”
Elahellec_maison_duchesse_anne reageerde met: “Merci pour cette belle et originale photo, et pour le commentaire !” Heel fijn om dit te lezen.
Praktisch
La Maison de la Duchesse Ann vind je in de rue du Mur, op nummer 33.
Je kan het interieur van dit lantaarnhuis bezichtigen van mei tot en met september. De openingsuren vind je terug op de website van deze woning.
Ben je fan van oude postkaarten? Op deze pagina vind je er (heel) oude terug met stadszichten in Morlaix.
Iets eten deden we in het Italiaanse restaurant Casa vecchia. Niet het meest gezellige restaurant maar we hebben er wel lekker gegeten.
Wie dat wil, krijgt de restjes mee naar huis in ‘le gourmet bag‘. Op elke tafel werd dit gepromoot en ook toen we de rekening kregen vroegen ze ons vriendelijk of ze de rest van de maaltijd mochten inpakken. Een heel mooi initiatief in en van Morlaix.
Wordt vervolgd
Wie mijn blogbericht Terug naar de Franse Kust gelezen heeft, weet dat ik nog veel wil vertellen (schrijven) over onze reis naar Bretagne en dat kleine stukje Normandië. Wordt vervolgd dus!
Je moet inloggen om een reactie te plaatsen.