Categorieën
Op stap

Franse charme in Sierck-les-Bains

Sierck-les-Bains
Op stap in Sierck-les-Bains.

In Lente in Saarland … wandelen in Wadern schreef ik al dat we tijdens ons weekend in Saarland de overstap maakten van Duitsland naar Frankrijk. We verlieten het gebied van de Saar even om de Moezel in Frankrijk, la Moselle, te gaan bewonderen. En dat deden we in de dichtstbijzijnde stad, Sierck-les-Bains. Veel info vond ik niet over deze stad. Aan ons om te ontdekken of hij een bezoek waard was of niet. 

Sierck-les-Bains ligt in het Noord-Oosten van Frankrijk, in Lotharingen. Als je van de Saarschleife in het Duitse Orscholz komt, zie je het landschap veranderen. Bossen en weilanden maken in het stroomgebied van de Moezel plaats voor hellingen met wijngaarden.
Op de dag na Hemelvaart verkenden we een stukje van deze stad, die op ons een slaperige indruk maakte.

Oh, wat was het fijn om weer in Frankrijk te zijn. 🙂

Découvrez Sierck-les-Bains.
Découvrez Sierck-les-Bains.

Parkeerplaatsen genoeg op de grote parking met de kiosk. Ook op de parking: een klein toiletgebouw. Qua sanitaire installaties kunnen de Duitsers niet tippen aan de Fransen. Achter de parking: la Moselle. De linkeroever bebost, op de rechteroever een fietspad en erlangs de spoorwegbedding.
Op de warme helling zat die namiddag een zonnende hagedis, die vliegensvlug in een holte wegschoot toen hij mij opmerkte. Een fractie van een seconde te vroeg. Mijn camera kreeg niet de tijd om het beestje te registreren. Gevolg: een foto van een ‘leeg’ stukje muur.

Rustieke charme in Sierck-les-Bains.
Rustieke charme in de stad.

In het centrum dwaalden we door de stille straten en steegjes. Ook al is dit een uithoek van Frankrijk, toch snuif je hier die typisch Franse sfeer op. Dit voelde voor mij een beetje als thuiskomen.

Vergane glorie in Sierck-les-Bains.
Vergane glorie.

Wat ons opviel waren de vele leegstaande panden. De woningen die misschien al tientallen jaren geleden in verval raakten. Dichtgetimmerde deuren, muren met gaten, ontbrekende ramen. Veel oude elementen, in onbruik geraakt, stuk. Grauwe muren, en gevaarlijk gladde trappen, eeuwenlang belopen. En toch gaat hier een zekere charme van uit … vind ik.

Découvrez Sierck-les-Bains.

Het zandkleurige gebouw rechts op deze foto is een voormalig revalidatiecentrum, gebouwd in 1972. Het staat leeg nu. Plafonds hangen los. Ramen en deuren op de benedenverdieping werden ooit dichtgemetseld. Halfvergane glorie.

Maar Sierck-les-Bains herbergt ook een schat aan mooie details: sierlijke lantaarns, kunstig smeedijzer aan balkons en deuren, houten luiken, mooie doorsteekjes. En bloemen: roze klimrozen, donkerblauwe irissen, geurende sneeuwballen.
En hier en daar een winkel, zoals Les Bougies de Charroux, met zijn mooie, framboosrode gevel. De geuren van handgemaakte geurkaarsen komen je tegemoet in de deuropening. Heerlijk!

Les Bougies de Charroux,
Les Bougies de Charroux,

Door Sierck-les-Bains stroomt een smalle rivier, waar ten tijde van ons bezoek in mei, weinig water in stond. In het kabbelende water zwommen visjes. We liepen een brugje over en aan de overkant van het water werd Nena onmiddellijk bedolven onder kopjes en het gespin van een Franse kat. Dit werd meteen uitgeroepen tot Nena’s mooiste moment van het hele weekend.

Een Franse kat

Ons bezoek aan Sierck-les-Bains was kort, veel te kort. Maar de honger dreef ons terug naar ons hotel in Lockweiler. Die avond genoten we er voor het laatst van een heerlijk diner en zagen we Stef weer even glunderen toen hij op de foto mocht met de patron.

De volgende dag brachten we door in de Eifel, in Irrel. Wat we daar ontdekten, was groots en beklijvend. Een blogbericht daarover kon niet uitblijven. Binnenkort meer!

Straatbeeld in Sierck-les-Bains.
Waar de tijd stil lijkt te staan.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Don`t copy text!