Het geel

Die grijze dagen in november, waarop de zon geen kans ziet om door het dikke wolkendek te breken, die werken in op mijn humeur. Ik probeer alles positief en vrolijk tegemoet te treden maar binnenin me zit dan zo’n zeurderig iets. Zo’n zwaar gevoel dat ik de hele dag meesleur en waar ik niet vrolijk van word. Herkenbaar?
Ik heb ontdekt wat dit gevoel kan omverblazen… en dat is het geel. 

Ik hoor je al denken… het geel? Ja, het geel in de wereld rondom me. Nu word ik niet onmiddellijk blij van het geel van bananen of citroenen. Nee, het is het geel buiten dat me vrolijk maakt. Dat geel waar alleen de herfst voor kan zorgen. Als alle andere kleuren weggetrokken zijn, lijkt alleen het geel nog over te blijven. Als je erop gaat letten, ga je het overal rondom je zien.

De gele bladeren van één van mijn absolute favorieten onder de bomen: de amberboom. Het zachtgele blad van de linde.
Het warme geel van de bladeren van onze haagbeukhaag.
De grote gele bladeren van de aardbeiplanten.

En dat is nog maar het begin. Het geel is alomtegenwoordig.

En als de zon dan op die gele bladeren valt of erdoor heen straalt… dan licht de wereld op. Geel verandert dan in goud.
Ik heb de afgelopen week heel dikwijls buiten gestaan om dat geel vast te leggen op foto. Wat heel moeilijk is. De werkelijkheid is zoveel mooier dan de (foto)kopie ervan.

Gisterenavond kon ik de avondlucht fotograferen. Ik ben blij dat ik toch 2 foto’s heb kunnen maken die de gele gloed goed weergeven.

Ik hou van dat moment waarop de zon zo laag aan de hemel staat dat ze de wereld verguldt en verwarmt met de laatste stralen voor de avond invalt. En de snelheid waarmee dit gepaard gaat, verrast me telkens weer. Het ene moment licht alles op, het volgende zijn de gele bladeren er nog maar de glans is weg. Dan is ’t weer uitkijken naar een volgende dag waarop ik hopelijk weer getuige mag zijn van dit magnifieke schouwspel.

’t Is bijna december en ik weet dat een nieuwe lente nog veraf is maar toch verlang ik al naar dat geel in de lente.

De felgele kelken van de narcissen.
Het opvallende geel van de forsythia.
De gele stralen van het speenkruid, zoals op de foto hieronder. Een foto die je ook terugvindt in Op zoek naar voorjaarsbloeiers… in Gelinden Een wandeltip voor 2018 alvast!

Als daar de zon op valt… Mooi!

Maar da’s voor volgend jaar. Nu geniet ik nog van al het geel dat me nu omringt. En als ook dat verdwijnt, zal ik mijn kast induiken en het gele T-shirt aantrekken waarmee ik altijd weer het zonnetje in huis word. 🙂

Heb je zin in nog meer geel? Een muziektip: Yellow van Coldplay.