Samen op stap… in Kanne

30 juli. Eindelijk was het zover: de 1e Verrassende Blogwandeling!
’s Morgens vroeg uit de veren want ik voelde de adrenaline al stromen. 🙂
De lucht was blauw, de zon scheen volop… een mooi begin van een mooie dag.

We startten onze wandeling iets na tienen op de parking in het centrum van Kanne met een bont gezelschap van 10 personen (mezelf inbegrepen). De jongste was 11, de oudste 60+.

Amper één straat verder hielden we al halt om een rups te redden die de straat overstak. Natuurlijk ging dit vergezeld van een korte fotoshoot van dit felgroene beestje ook wel gekend als de rups van de pauwoogpijlstaart, een nachtvlinder. Op Vlinderstichting.nl vind je meer info over en foto’s van deze bijzondere rups en vlinder.

 

 

 

Daarna verder op weg, omhoog naar het Plateau van Caestert. Het tempo was eerder gezapig omdat er onderweg veel foto’s gemaakt werden, van planten, insecten, bomen en van paden.

 

 

Af en toe werd er ook gestopt bij een infobord waarop de fauna en flora van dit bijzondere gebied beschreven stonden.

Over de berg, door het bos, langsheen de Maas en dan de hoek om.

Op het pad naast het Albertkanaal lag het wandeltempo nog wat lager omdat hier veel vlinders en andere insecten opdoken op de helling en die moesten toch een tijdje geobserveerd worden.

Meer info over deze vlinder vind je hier: Natuurpunt – de Spaanse vlag.

 

Even de natuurgids raadplegen

Af en toe duidde ik op iets waar mijn oog tijdens mijn eerdere wandeling op gevallen was. Ik wees de weg, sloeg af en toe een praatje, maar verder was mijn rol eerder observerend. Ik zag mijn medewandelaars met elkaar praten, elkaar wijzen op dingen en samen lachen. En ik genoot ervan om samen met hen op stap te zijn.

 

 

Toen we na afloop van de wandeling op het terras van Jeker en Maos zaten en onze dorst lesten met frisdrank en streekbieren, werd er kort geëvalueerd…

• Het was een gevarieerde wandeling.
• Er was voor iedereen iets: bloemen, vlinders, rupsen, bomen, water, …
• Een dikke 7 km op de teller en flink wat hoogtemeters, maar aanvaardbaar voor iedereen.
• Hout is in! (inside joke) 🙂
• Het wandeltempo was te hoog voor de fotografen. Die hebben stukjes van de wandeling gehold om bij te benen.  🙂
• Er waren veel verwondermomenten, veel verrassingen!
• Het is een traject met 3 haarspeldbochten. 😉
• ’t Is een mooi zicht als je uit het bos komt en de mergelrotsen ziet.
• De wandeling is voor herhaling vatbaar!

Renée verwoordde het heel mooi in een reactie op mijn vorig blogbericht:
“Even tijd nemen voor kleine diertjes en bloemen die je ontgaan, maar door medewandelaars met een geoefend oog voor details, je aandacht opeisen. Een nooit geziene rups, een zeldzame vlinder, veldbloemen in mooie kleuren, het geschreeuw van een meeuw, enz.”

Dank jullie wel Nena, Eveline, Benny, …

Jean, Hilda, Renée, Frederik, Nina én Stef natuurlijk!

 

Alle deelnemers van de 1e Verrassende Blogwandeling blij? Dan ben ik ook blij! 🙂

Ik heb hiervan genoten. En mijn tweevoudig doel is bereikt: meer mensen aan het wandelen krijgen én meer verbinding creëren tussen mensen. Zelf kende ik ieder van mijn metgezellen al een klein beetje tot goed. Maar in de groep zelf maakten sommigen nu pas met elkaar kennis en dat gaf leuke interacties.

De sfeer was gemoedelijk, we hebben goed gewandeld, wat bijgepraat en achteraf nog lekker gegeten en gedronken. En er is geen spatje regen gevallen.
Het was een perfecte zondagvoormiddag.

Wil jij deze route ook te voet afleggen? Kijk dan op Wandelen op de (taal)grens.

In het najaar gaan we weer wandelen, in Halen deze keer. Er zijn al inschrijvingen hiervoor. Dus als jij ook mee wil, schrijf je dan zeker tijdig in.
Details hierover krijg je heel binnenkort.