Herontdekkingsreiziger

Het is al enkele weken geleden sinds ik mijn laatste blogbericht publiceerde. Wat niet wil zeggen dat ik ondertussen stil heb gezeten. Integendeel… april was een heel drukke maand en naast mijn werk en tal van activiteiten daarbuiten, moest ook de tuin opgeruimd en plantklaar gemaakt worden.

Ook al probeer ik dat heel gefaseerd en in blokjes te doen, toch sluipen er altijd weer extra werkzaamheden in de planning. En als ook het weer me parten speelt, dan gaat alles wat moeizamer en langzamer dan voorzien. Gevolg: ook al geniet ik van al dat tuinwerk en is het heerlijk om buiten bezig te zijn… als ik dan uiteindelijk gedaan heb wat ik moest doen, dan is het weer tijd om me op andere taken te storten.
Want elk voorjaar, als de focus verschuift van het huis naar de tuin, dan stapelen de huishoudelijke klussen zich op en gaan ze braaf liggen wachten tot ze aangepakt worden. En het valt regelmatig voor dat ik gepland heb om aan zo’n klus te beginnen wanneer er een opdracht binnenkomt. En opdrachten… die gaan voor. (nvdr bloggen wedijvert constant met die huishoudelijke taken en de opdrachten, en moet meestal het onderspit delven.)

Het is niet omdat jullie geen berichten van mij zien verschijnen, dat ik niet schrijf. Ik schrijf en herschrijf verhalen van anderen. Verhalen over hun leven, over hun (vrijwilligers)werk, hun onderneming en hun passie, o.a. voor I love Hasselt. En dat is leuk werk. Ik vind het boeiend om al die verhalen te horen of te lezen en ermee aan de slag te gaan. Ik help mee om die verhalen vlot leesbaar te maken. Heel vaak raak ik erdoor geïnspireerd en hoop ik dat ook vele anderen er inspiratie uit kunnen putten.

Daarnaast schrijf ik ook voor de krant, maar daarover een andere keer meer…

En ik probeer, vaak tussen ‘de soep en de patatten’ zo veel mogelijk te lezen.
Eén van die boeken die ik afgelopen maand las, is Live Love Explore van Leon Logothetis. Misschien heb je al van hem gehoord… Hij heeft echt onwaarschijnlijke projecten gelanceerd en die hebben hem de wereld rond doen reizen. In dit boek vertelt Leon over zijn leven en zijn reizen, over de mensen die hij ontmoet heeft, over wat hij leerde en over waar hij tegenaan liep. En tussendoor stelt hij vragen waarop de lezer vanuit diens ervaring één of meerdere antwoorden moet formuleren. Je kan best stellen dat dit boek ook een werkboek is. Het zet je (hard) aan het denken.

Ik ben geen wereldreiziger. Ook al weet ik dat een reportage lezen of een filmpje bekijken over een plek ver hiervandaan niet kan tippen aan de ervaring van er werkelijk rond te lopen, toch is dat voor mij voldoende. Maar tijdens het lezen van dit boek, besefte ik nog maar eens dat ik, diep diep vanbinnen, een ware ontdekkingsreiziger ben. Ik heb eindeloos veel bewondering voor zij die naar andere continenten trokken (en nog trekken) om er planten, dieren en nieuwe culturen te ontdekken. Zij die die verre werelden dichter bij ons brachten/brengen.
Maar da’s niks voor mij. Ik vind het niet erg om te ontdekken wat anderen al eerder ontdekt hebben, om me te verwonderen over iets waar al vele anderen zich eerder over verwonderd hebben. Maakt dat van mij dan een herontdekkingsreiziger?

Na het lezen van ‘Live Love Explore’ besloot ik om nog meer in te zetten op dat ‘ontdekken’. Om kansen te grijpen om andere horizonten te verkennen. Om meer in te zetten op actieve beleving. En om niet eindeloos te dromen over plekken die ik wil bezoeken, maar die dromen in concrete plannen om te zetten. En om mijn ervaringen nóg meer te delen.
In de hectiek van het dagelijkse leven verhuizen zulke besluiten al eens naar de achtergrond. Jullie die dit lezen, help mij er af en toe eens aan te herinneren 🙂