10 minuten gratis

8 januari alweer, en ik zit al enkele dagen te broeden op een onderwerp voor mijn eerste bericht van het nieuwe jaar. Want zo’n eerste bericht dat moet gewoon goed zijn. Het moet jouw nieuwsgierigheid voeden. ’t Moet je doen uitkijken naar wat je hier nog allemaal te zien en te lezen zal krijgen dit jaar.
En daarenboven is het mijn 50e bericht! Dat vind ik ook wel bijzonder.

’t Was een drukke week en mijn handen jeukten dikwijls om een nieuw bericht uit mijn toetsenbord te toveren, maar de inspiratie was zoek. Tot vanochtend…Elke ochtend drink ik thee. En aan de theezakjes hangt een koordje met aan het uiteinde een vierkant blaadje, waarop aan de ene kant het merk van de thee staat en aan de andere kant een vraag. Dit was de vraag van vandaag:

Op de vragen die ik meestal voorgeschoteld krijg, zo ’s morgens vroeg, moet ik toch wel een tijdje nadenken alvorens ik er een antwoord op kan formuleren. Dit is er zo eentje: “Wat zou jij het liefst tegen je jongere zelf zeggen?” Tja…
Op de vraag van vandaag wist ik onmiddellijk het antwoord: “In een boekenwinkel!”

Op tv zie ik soms mensen met een winkelkar door de supermarkt racen en die kar volproppen met producten die ze kunnen winnen tijdens de Winkelkarquiz. Ik vraag me dan wel eens af naar welke afdeling ik zou spurten en wat er allemaal in mijn winkelkar zou verdwijnen. Waarschijnlijk producten voor de was en de plas, en pijnboompitten. Louter uit budgettaire overwegingen.

Dus als ik mag kiezen in WELKE winkel ik mag gaan winkelen, gratis en voor niks, dan wil ik geen budgettaire of praktische overwegingen maken en ga ik voor de fun. In een boekenwinkel. 🙂
In 2016 las ik volgens Goodreads meer dan 10.000 pagina’s. Ik had vorig jaar veel tijd om te lezen, soms om veel te lezen, en ik heb niet alle boeken geregistreerd op mijn pagina in Goodreads. De kans is dus groot dat ik meer dan 12.000 pagina’s gelezen heb. Dat lijkt veel, maar beeld je eens in met hoeveel uren leesgenot dit overeenkomt…
Niet alles was evenwel licht verteerbaar, en door sommige boeken heb ik mij heen geworsteld omdat ik vond dat ik ze MOEST lezen, al was het maar voor die paar bijzondere quotes die ik nadien in mijn schriftje kon overschrijven.

Zelfs in dit digitale tijdperk kan ik niet zonder boeken. Omdat ik hou van verhalen, van beelden en van vormgeving. En er niets is dat mij hetzelfde gevoel kan bezorgen als een nieuw boek. Ik kan dat gevoel niet omschrijven, maar ik denk dat andere boekenwurmen wel weten hoe het aanvoelt. ’t Heeft te maken met de belofte van een mooi verhaal, van nuttige informatie en mooie beelden. Van even met een boek ‘in een hoek’ en opgaan in een andere wereld, van dromen van en plannen maken, van ontroerd en geïnspireerd worden, van lezen en leren.

’t Is niet zo dat mijn 2 boekenkasten uitpuilen van de boeken. Ik heb er graag ruimte in, ruimte voor die boeken die er niet in mogen ontbreken, maar die ik nog niet tegengekomen ben. Een roman koop ik pas als ik weet dat ik hem écht goed zal vinden, en meerdere keren zal willen lezen.
Nu en dan trakteer ik mezelf op een nieuw boek. Verder probeer ik boekenwinkels te vermijden, want er komt daar iets naar boven dat sterker is dan mezelf. Dus als ik ooit de kans zou krijgen om er 10 minuten lang gratis te winkelen, dan zou ik met mezelf geen blijf meer weten waarschijnlijk. Want da’s toch zowat de ultieme droom van elke boekenfan…

Boeken en verwondering gaan voor mij hand in hand. Maar ik beloof plechtig dat ik ook dit jaar weer in het ‘echte’ leven op zoek zal gaan naar dingen die verwondering opwekken, en ze met jou zal delen.

Tot zover mijn antwoord op de vraag van vandaag.
Wat is jouw antwoord?