(Plaatsvervangend) trots

Eergisteren vond de 3e editie van de lokale productenmarkt ‘Vreucht van Eigen Bodem’ plaats in de Bottelarij in Ulbeek (Wellen). Omdat ik mij als vrijwilliger opgegeven had om te helpen waar nodig, was ik er van ’s morgens tot ’s avonds bij. Dat gaf me de kans om met een aantal standhouders een heel boeiend gesprek te houden.
Wat mij weer opviel was de trots die mensen uitstralen als ze hun (zelfgemaakte) producten kunnen aanprijzen, als ze het verhaal erachter kunnen vertellen, of uitleggen hoe ze er de wereld mee (willen) verbeteren.
Als ze hun toehoorders kunnen laten proeven hoe lekker hun product is, of laten ervaren hoe zacht of warm het aanvoelt, en hen advies kunnen geven.
En ook zij die geen producten maar wel diensten, informatie of workshops aanboden, straalden eenzelfde fierheid uit. Hier was iets waar ze 200% achter stonden, waar ze goed in waren, wat wereldkundig gemaakt moest worden.
Misschien laat ik mij wat rap inpakken door mensen die vanuit passie hun producten of diensten aanprijzen, maar ik word er telkens weer door getroffen als ik mensen zie stralen.

Zelf heb ik nooit iets verkocht dat ik gemaakt had. Ik kan een beetje van alles wat. Maar wat ik maak is voor mezelf of voor de mensen rondom mij. Fierheid ervaar ik als ik een lekkere, voedzame maaltijd op tafel zet en zie hoe ook mijn tafelgenoten er met smaak van eten. Of als in de zomer de groenten in onze tuin er fris en monter bij staan, en ze veel bloemen en vruchten dragen. Dat is maar een klein deel mijn verdienste, omdat de natuur het werk doet en ik enkel een handje help, maar toch… ’t Bezorgt me een warm gevoel.
Of als ik een bericht gepost heb op mijn blog, en lezers laten weten dat ze de foto’s zo mooi vinden (deels ook een verdienste van mijn man Stef), als ze zeggen dat ze mijn teksten graag lezen, dat ze weer iets bijgeleerd hebben, of ze zelf op stap willen gaan om in ‘mijn voetsporen’ te gaan wandelen.

Terug naar de markt… Veel blije gezichten, ondanks het koude, vochtige weer en de gure wind. Ik denk dat er veel blijdschap verhandeld werd die dag. Standhouders die hun goede producten of diensten verkochten of weggaven. Klanten/geïnteresseerden die verrijkt met lekkere en mooie dingen of met praktisch advies en nieuwe inzichten, naar huis keerden. En daarnaast ook de blijdschap van het (al dan niet onverwacht) ontmoeten van mensen, gelijkgestemden misschien, goede vrienden, oude bekenden, … .

Ik was en bén blij dat ik iets heb kunnen betekenen zondag, dat ik mensen kon samenbrengen (daar ben ik best ook wel trots op). Dat ik ook weer nieuwe, boeiende mensen heb leren kennen. En dat ik mocht samenwerken in een groep van toffe mensen, waarin ik mij vlug thuis voelde, en ook op een mooie locatie waar ik mij altijd heel welkom voel.
Voor al diegenen die eraan bijdroegen dat velen (moe maar) voldaan naar huis keerden zondag, ben ik ook graag plaatsvervangend trots. 🙂

Praktisch:
Meer info rond ‘Vreucht van Eigen Bodem’ vind je op Vreucht van Eigen Bodem. Onder dezelfde naam is er ook een Facebookpagina.

In de Bottelarij valt er altijd wel iets te beleven: tentoonstellingen, films, optredens, workshops, … . Op de Facebookpagina van de Bottelarij vind je de evenementenkalender terug. Je kan er ook heel lekker eten én drinken, en bij goed weer is het zalig vertoeven op de mooie binnenkoer (het terras).
De Bottelarij is onderdeel van Aksi vzw. Ze scheppen arbeidskansen voor sociale integratie. Meer info vind je onder de Bottelarij.

Afsluiten doe ik met de Welwezens, de vaste bewoners van de Bottelarij. Rond deze Haspengouwse wezentjes werd een sprookjesachtige wereld gecreëerd voor kleine én grote kinderen. Zeker de moeite waard om te bezoeken!